Snijden

In de polder (3) 2008 acryl/o.i.inkt/nietjes
op museumkarton 45 x 26 x 20cm.


In de polder (5) 2008
acryl/o.i.inkt/nietjes op museumkarton
28 x 28 x 13cm.

Het landschap is altijd anders.
Het is wijds of woest, vlak, vol of vaal
en ik doe het ermee, ik zit daar nu toch
en dat ging niet vanzelf.*
Als ik de oogst van een buitenschilderdag
op de muur van mijn atelier heb getimmerd
en ga zitten om te kijken, volg ik de vervoering.
Wáár ging het schilderen met me aan de haal,
van het handschrift valt te leren,
ongeacht het weiland, de horizon, de bomen
of de wolken die zich opdringen.
Daarná, als de schildering zich heeft leren kennen,
begint soms het snijden en het nieten.
Voortvloeiend uit de herinnering aan die dag
vormt zich een ambiance, een theaterdecor,
een plaats om in te figureren.
Het gaat als vanzelf, het is er al,
ik volg de instructies die het stilgezette landschap
geeft en -alsof het gedrukt staat- ontstaat
uit twee, drie of meerdere schilderingen
de plek waarop ik mij bevond:
kijk, dáár zat ik, tussen die twee nietjes…

vice-versa

Het ontzagwekkende landschap dwingt tot volgzaamheid.
Ik versnij het naar de vorm van mijn herinnering.
Dan pas vallen we samen.

* zie: buitenschilderen

24 thoughts on “Snijden”

  1. Hoi marjolijn ,

    Ik was even op bezoek ‘hier’ en zag dat je alweer terug bent uit Eze en daarna al weer veel gedaan hebt, dat is goed want ik weet niet wie het heeft gezegd:”werk geeft gewicht aan het leven”.
    Gisteren heb ik na lange tijd weer eens wat ‘oude’ boeken en dingen uitgezocht en naarmate dat ik bezig was daarmee raakte ik geboeid, betrokken,begon te lezen en mijn gedachten dwaalden af,ja we kunnen nu al reizen in de tijd…ik pak een boek van Herman Hesse met de titel:”Die Morgenlandfahrer”, ken je het? Ik las het ws. voor het eerst in Gouda,het gaat over de innerlijke reizen die sommige verwante geesten maken door en in een land waar “het ene een vergelijking is met het andere”…en waar geen materiele beperkingen bestaan…
    was het mooi in Eze en hoe was het?
    Wij waren in april een 3 weken op de Liparische eilanden(ook wel de eolische eilanden),we logeerden op Salina en vanuit ons terras zagen we de boten af en aan gaan tussen die eilanden(7x) en de kust van Sicilie,
    rechts in vlakke zee Stromboli met af en toe wat wolkjes erboven(werkende vulkaan!), Nietsche is er niet geweest maar hij had het prachtig gevonden…
    Hartelijke groet, Wim van Horssen.

  2. Nietzsche was in maart/april 1882 op Sicilië, Messina. Ik bewaar dat nog een poosje om te bezoeken, maar zie er zeer naar uit!
    Eerst moet ik echter die dooiwind van Genua en omgeving verder ontleden.
    Bedank voor je reaktie, Wim!

  3. Lieve Marjolein,
    held die je bent! Tegen wil en dank, in weer en wind zeulend en lieslaarzend door de polder, die ik maar al te goed ken, want elke polder is hetzelfde, totdat de vorst invalt en de rivier langzaam dichtgroeit. En nu ook
    totdat ik de resultaten zag van je polderlandschappen.
    Prachtige vertaalslag! Liefs Paula

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *