Eva Hesse

Eva Hesse (Hamburg 1936 – New York 1970)
Studiowork, Camden Arts Centre London:  11 December 2009 – 7 March 2010

“Stay,” he said, “that was only a test.
He who does not answer the questions has passed the test.”
(Franz Kafka)

Why is the execution of a work of art
not in itself a work of art?
(Paul Valéry)

Some pieces are more like finished sculptures.
Then some of them are totally ready-made…
Some of them are failed sculptures, models that didn’t work out
but have interesting possibilities for the future, like nice leftovers.
(Gabriel Orozco)

from: Eva Hesse Studiowork, Briony Fer. Published on the occasion of the exhibition

The impressive exhibition “Eva Hesse: studiowork” I saw at the Camden Arts Centre London a few days ago, reminded me in a way of Ree Morton’s intense and poetical work at the Drawing Centre New York…
zie: Ree Morton

Aanbieding!/February-offer!

May I present to you the one and only WORK OF ART OF THE MONTH- February 2010/
hier is het enige echte  KUNSTWERK VAN DE MAAND- februari 2010:
It can be yours for only/nu te koop voor slechts € 125,-
mail to: marjolijnvandenassem@me.com

februari(3)

Stroomopwaarts= Upstream (6) 2004 acryl/o.i.inkt/nietjes op papier 25x30x15cm
“work of the month February- 2010”  Marjolijn van den Assem

Iedere eerste dag van de maand plaats ik op mijn blog een uniek “werk van de maand”.
Deze tekening, schildering of ruimtelijk werk is te koop voor € 125,- De állereerste liefhebber van dit werk die zich bij mij meldt en € 125,- overmaakt op mijn rekening,
krijgt het zo spoedig mogelijk thuisgestuurd.
KIJK DUS OP DE EERSTE DAG VAN DE MAAND OP MIJN BLOG EN REAGEER!

Every first day of the new month, I am offering a work of art “of the month” on my blog
for only € 125,-
I will immediately post this work of art to the very first enthousiastic viewer sending me a mail to tell me he/she can’t live without it and transfers € 125,- to me.
SO WATCH OUT FOR THE FIRST DAY OF THE MONTH AND TAKE A LOOK AT MY BLOG!


Stroomopwaarts (6) 2004 acryl/o.i.inkt/nietjes op papier 25x30x15cm
(van 4 kanten gefotografeerd) Marjolijn van den Assem

VERKOCHT/SOLD!
collection: Ron Klein Breteler, Schiedam

zie: Aanbieding!/Oktober-offer!
zie: Aanbieding!/September-offer!
zie: Aanbieding!/August-offer!
zie: Aanbieding!/July-offer!
zie: Aanbieding!/June-offer!
zie: Aanbieding!/May-offer!
zie: Aanbieding!/April-offer!
zie: Aanbieding!/March-offer!
zie: Aanbieding!/Januari-offer!
zie: Aanbieding/December-offer!
zie: Aanbieding!/November-offer!
zie: Aanbieding!/October-offer!
zie: Tegenlicht
zie: Snijden

collections (19)

Geleijnse
Chemin du Cannet (5) 1993
o.i.inkt/olieverf op linnen  (drie-delig) 30 x 60cm
collection Han Geleijnse, Ridderkerk

De werken in mijn denkbeeldig archief en de collecties waarin zij zijn opgenomen zijn een steun en toeverlaat. Zij die houden van-, zich ontfermen over- en willen leven met mijn werk worden door mij dan ook op handen gedragen. Het blijft een bijzondere gebeurtenis om het werk in de nieuwe omgeving te mogen bekijken en het meestal pas dán als een op zichzelf staand iets te kunnen zien.

ellemijn
lucht-water 1989
olieverf op linnen 30 x 100cm
Collectie Ellemijn Veldhuijzen van Zanten

ode

Ode aan een plek 1988
potlood/acryl/o.i.inkt op papier 122 x 92cm
collection Van de Weyer

zie: collections (1) zie: collections (2)
zie: collections (3) zie: collections (4)
zie: collections (5) zie: collections (6)
zie: collections (7) zie: collections (8)
zie: collections (9) zie: collections (10)
zie: collections (11) zie: collections (12)
zie: collections (13) zie: collections (14)
zie: collections (15) zie: collections (16)
zie: collections (17) zie: collections (18)
zie: collections (19) zie: collections(20)
zie: collections(21) zie: collections(22)
zie: collections (23) zie: collections(24)
zie: collections(25) zie: collections(26)
zie: collections(27) zie: collections(28)
zie: collections(29) zie: collections(30)
zie: collections(31) zie: collections(32)
zie: collections(33) zie: collections(34)
zie: collections(35) zie: collections(36)
zie: collections(37) zie: collections(38)
zie: collections(39) zie: collections(40)
zie: collections(41) zie: collections(42)
zie: collections(43)  zie: collections(44)
zie: collections(45)  zie: collections(46)
zie: collections(47) zie: collections(48)
zie: collections(49) zie: collections(50)
zie: collections(51) zie: collections(52)
zie: collections(53) zie: collections(54)
zie: collections(55)  zie: collections(56)
zie: collections(57)  zie: collections(58)
zie: collections(59)  zie: collections(60)
zie: collections(61)  zie: collections(62) 
zie: collections(63)  zie: collections(64)
zie: collections(65)  zie: collections(66) 
zie: collections(67)  zie: collections(68)
zie: collections(69) zie: collections(70)
zie: collections(71) zie: collections(72)
zie: collections(73) zie: collections(74)
zie: collections(75) zie: collections(76)
zie: collections(77) zie: collections(78)
zie: collections(79) zie: collections(80)

collections (18)

Some of my artworks will always be there in my imaginary archive, they “pop up” in my head every now and then, because they are dear to me. These are the works that I want to show on my blog in the “collections”-series, as an homage to their owners.
The people who “live with” my drawings, paintings and sculptures are cherished by me, I am and will always be gratefull to them. It is a precious experience to me when I’m allowed to take my work to its new surroundings myself, only then -it seems to me- I can appreciate it as an independent piece of art.

coll-Dorine(3)

coll-Dorine(9)

Kringgesprek (3) en (9) 2009
potlood/rondgestreeld op papier 31 x 23cm elk
collection Dorine Plantenga, Den Haag.

zie: Kringgesprek
zie: kids buy art
zie: nr. 8!!!

De werken in mijn denkbeeldig archief en de collecties waarin zij zijn opgenomen zijn een steun en toeverlaat. Zij die houden van-, zich ontfermen over- en willen leven met mijn werk worden door mij dan ook op handen gedragen. Het blijft een bijzondere gebeurtenis om het werk in de nieuwe omgeving te mogen bekijken en het meestal pas dán als een op zichzelf staand iets te kunnen zien.

zie: collections (1) zie: collections (2)
zie: collections (3) zie: collections (4)
zie: collections (5) zie: collections (6)
zie: collections (7) zie: collections (8)
zie: collections (9) zie: collections (10)
zie: collections (11) zie: collections (12)
zie: collections (13) zie: collections (14)
zie: collections (15) zie: collections (16)
zie: collections (17) zie: collections (18)
zie: collections (19) zie: collections(20)
zie: collections(21) zie: collections(22)
zie: collections (23) zie: collections(24)
zie: collections(25) zie: collections(26)
zie: collections(27) zie: collections(28)
zie: collections(29) zie: collections(30)
zie: collections(31) zie: collections(32)
zie: collections(33) zie: collections(34)
zie: collections(35) zie: collections(36)
zie: collections(37) zie: collections(38)
zie: collections(39) zie: collections(40)
zie: collections(41) zie: collections(42)
zie: collections(43)  zie: collections(44)
zie: collections(45)  zie: collections(46)
zie: collections(47) zie: collections(48)
zie: collections(49) zie: collections(50)
zie: collections(51) zie: collections(52)
zie: collections(53) zie: collections(54)
zie: collections(55)  zie: collections(56)
zie: collections(57)  zie: collections(58)
zie: collections(59)  zie: collections(60)
zie: collections(61)  zie: collections(62) 
zie: collections(63)  zie: collections(64)
zie: collections(65)  zie: collections(66) 
zie: collections(67)  zie: collections(68)
zie: collections(69) zie: collections(70)
zie: collections(71) zie: collections(72)
zie: collections(73) zie: collections(74)
zie: collections(75) zie: collections(76)
zie: collections(77) zie: collections(78)

capricious?

staketsels
Fallingwater (Frank Lloyd Wright) under construction

“In “Human, all too Human” he consistently describes the belief in free will as an error and refers to the unfreedom of the will as “total” and “unconditional”. Human beings are no more free than animals, or indeed than a WATERFALL in which we may “think we see (…) capriciousness and freedom of will”.

In a section entitled “The Table of Intelligible Freedom” he elegantly recaps the argument for determinism and Rée‘s rejection of Schopenhauer’s inference that because we feel guilt we must be responsible and must have freedom in some sense; but the inference is faulty, argues Nietzsche in clearly Rée-inspired mode:

“It is because man r e g a r d s himself as free, not because he is free, that he feels remorse and pangs of conscience. – This feeling is, moreover, something one can disaccustom oneself to (…) No one is accountable for his deeds, no one for his nature; to judge is the same thing as to be unjust. This also applies when the individual judges himself. The proposition is as clear as daylight, and yet here everyone prefers to retreat back into the shadows and untruth:
from fear of the consequences.”

However I shall claim that a decade later in the Genealogy Nietzsche does not offer arguments against free will in the “acting otherwise” sense, and that he attaches to the question whether there is free will in this sense.”

Christopher Janaway in Beyond Selflessness: reading Nietzsche’s Genealogy
zie: Falling Waters
zie: Be brave

onstuimig
(onstuimige waterval, gekregen van Patricia van den Dungen)

Jenseits des Nordens (4)

“Von allen Orten, in denen sich Nietzsche zwischen 1880 und 1888
aufhielt, sind diese die bevorzugten:
* Nizza: zwei Jahre und einen Monat
* Sils-Maria: ein Jahr und ca. zehn Monate
* Genua und nächste Umgebung (Santa Margherita, Rapallo, Ruta):
ein Jahr und acht Monate
* Venedig: fast acht Monate
* Turin: ca. sechs Monate.
Bis zwei Monate hielt er sich in Recoaro, Marienbad,
Zürich auf, anderthalb Monate in Rom;
einen Monat in Riva del Garda, Stresa, Cannovio,
Basel, Chur, Mentone; vierzehn Tage ca. in Messina.”
(“Nietzsche mit Goethe in Italien”,
Mazzino Montinari in: ” Nietzsche. Süden“)

zie: Jenseits des Nordens (1)
Jenseits des Nordens (2)
Jenseits des Nordens (3)

Pictures by Marjolijn, tracing Nietzsche:
* Eze-village
* Salita delle Battistine, Genova
* Tussen Genova en Portofino
* Wilde gevlekte italiaanse aronskelk
langs de Via Campagnano, heuvels boven Sorrento.
* Mont Boron, Nice
* Rapallo, Hotel de la Poste
* Rue des Ponchettes, Nice
* Uitzicht vanaf Villa Rubinacci, Sorrento
* Kruising op weg naar de Via Campagnano,
heuvels boven Sorrento
* Via Campagnano
* Cascata d’acqua, Villetta di Negro, Genova
* Villa Rubinacci, Sorrento
* Jenseits des Nordens (part two) (14) 2009
olieverf op linnen 50x40cm

zie: Seelenbriefe
zie: Dooiwind
zie: Il faut méditerraniser
zie: The process of thawing
zie: Memories of Sils-Maria
zie: Nietzsche’s Nice
zie: Nietzsche’s suitcase
zie: “als Marie”

Nietzsche. Süden, A.T. Schaefer/
Stiftung Nietzsche-Haus in Sils Maria.
Haymon-Verlag, Innsbruck 2000
Nietzsche. Süden bevat teksten
van bekende Nietzsche-onderzoekers over Sils-Maria, V
enetië, Genua, Turijn en Sorrento en de betekenis
die die plaatsen voor Nietzsche hadden.
In de biografische beschrijvingen van zijn reis erheen
of zijn verblijf aldaar, wordt duidelijk
hoe die plaatsen en ‘het Zuiden’ waarvan ze deel uitmaken,
voor Nietzsche een verwijzing vormen naar gezondheid,
overwinning van decadentie,
terugkeer van Griekse vrolijkheid, enzovoort.
zie: Abbildbar

Jan Emmens

“Hij leefde zonder huid,
en wie zonder of met bijna-geen-huid
door het leven moet
– dit verschrikkelijk bestaan –
kan geen eelt verwerven.”

uit: Brieven van een uitgever.
Geert van Oorschot (1971)

Vogel

De bomen kregen een betekenis
die zij nog zacht gebarend wilden weren,
maar ‘t noodlot was niet meer te keren:
een vogel streek klapwiekend in de wildernis
van takken neer en nu hij roerloos zit
(het licht wordt zo benauwend wit),
denk ik aan dood, verrotte geur van blaren,
hetzelfde zijn op steeds dezelfde plaats…
Hoe komt wie vliegt ooit tot bedaren,
en wie niet vliegt ooit van zijn plaats?

Jan Emmens
Uit: Kunst- en vliegwerk (1957)

——————————————————————–

Een groot deel van het literaire werk
van J.A. Emmens (1924-1971)
bestaat uit de neerslag van onderzoek.
Emmens onderzoekt de wereld om hem heen,
maar vooral zichzelf:
“Ik werp een net van woorden uit /
en vang mijzelf.”

en
“Alleen in mijn geschriften
leg ik de persoonlijkheid vast

die ik tegenover mijzelf niet kan zijn.”

zie: Ziele-spelen: Artaud
zie: Present from a friend
zie: Paper logweb
zie: Onderzoeker?
zie: Dagboekachtig
zie: Ontvanger onbekend

Winsor & Newton (2)

Another tribute to Winsor & Newton,
to their wonderful (“Spider-Labelled”) Black Indian Ink:
“Winsor & Newton’s Black Indian Ink
is made from a lightfast pigment dissolved
in a superior shellac solution.”
It’s my favorite working material,
it smells “heavy” and tarry,
once dried it turns into shiny, oily colours, Bravo!

Black Indian Ink (1,2,3,4) 2009 o.i.inkt
op museumkarton 60 x 46cm elk (in atelier)

Hulde! aan de “Black Indian Ink” van Winsor & Newton,
met de spin op het etiket.
Het heeft een “teerachtige” textuur,
het droogt dik, vettig en kleurrijk op en
“leeft” onder je handen als geen enkele andere inkt.

zie: Winsor & Newton(1)
zie: Parallel Falls
zie: Cornucopia
zie: Brushes

Peinture Céramique (1)

Bijna alle vazen zijn nu uit de oven
bij de Keramiekschool Gouda.
De kunstenaars die daar onlangs vazen beschilderden
in opdracht van MuseumGouda, kunnen nu constateren
dat het schier onmogelijk is om het resultaat van
hun inspanningen volledig in te schatten.
De vazen zijn goed gelukt maar soms ánders
dan gedacht, die VERRASSING lag besloten in het concept:
een hedendaagse “Salon d’Automne”
van Ambroise Vollard in Parijs (1907)*, waarbij schilders
op keramiek een onbekend terrein betraden.

Dat alles zal te zien zijn op de tentoonstelling:
Peinture Céramique in MuseumGouda
19 maart-29 mei 2010

Deelnemende kunstenaars:
Arjanne van der Spek, Bettie van Haaster,
Carel Blotkamp,
Dorian Hiethaar, Gabriëlle van de Laak,
Gijs Assmann, Hans Tutert,
Helen Frik, Hieke Luik, Lisa Couwenbergh,
Lizan Freijsen,
Marjolijn van den Assem, Mary Waters,
Moritz Ebinger,
Paul van Dijk, Roland Sohier, Sonia Rijnhout.

zie:  Vazen-eigenmaak-dag
zie:  Adelborsten
zie: Keramiek-experiment (1)
zie: Keramiek-experiment (2)
* hopelijk reist de tentoonstelling terug
naar Parijs, Institut Néerlandais.

The omnipotence of children(1)

The open-mindedness of children enables them to visualize whatever their imagination is offering them!

De onbevangen benadering van kinderen van gereedschap, onderwerp,
plaats & tijd maakt hen almachtig, tot alles in staat:

lois

Loïs, my 8 years old granddaughter:
“I’ve been drawing a circle and then I made little round forms in that circle,
I just let it happen”
2010 viltstift op papier 29x21cm

ik wilde  tekenen maar wist niet wat ik wilde maken.
Toen maakte ik een rondje en daarna eerst een streepje
wat toen vanzelf een soort rondje werd in het rondje.
Toen maakte ik allemaal van die vormpjes en daarna vulde ik die.”

victortje
door Victor gesgilderd en het is oma – 2006 oktober 20

Victor (my -at that time- 6 years old grandson):
“It’s granny and Victor has been drawing her”
2006 o.i.inkt op papier 65x50cm.

zie: The omnipotence of children(2)
zie: Art4Kids

stepping-stone

… a stone to raise the feet above the surface of water or mud in walking…
zie: Falling Waters

steppingstone
Cornucopia (cascade) (5) 2009 o.i.inkt/nietjes op papier 56x240x18cm

een kromme bedding van rotsen
die een glinsterend
dansende beek opving:
tussen zwart gesteente
glanst en slingert zich zijn ongeduld.

20(4) zomer 1888 Nachgelassene Fragmente, Friedrich Nietzsche
(vertaling: Michel van Nieuwstadt)

eine glitzernder tanzender Bach, den
ein krummes Bett
von Felsen einfieng:
zwischen schwarzen Steinen
glänzt und zuckt seine Ungeduld.

rock-shelter
rock-shelter 2009 o.i.inkt/grafietstift/olieverf/nietjes op papier 70x155x35cm

“In een geslaagde mengeling van empathie en distantie tovert hij Nietzsche’s WATERVAL van gedachten om tot een meeslepend verhaal.”
Aldus Arnold Heumakers over mijn favoriete boek, van Rüdiger Safranski:
Nietzsche. Een biografie van zijn denken.

en over Nietzsche op zijn honderdste sterfdag (NRC  25 augustus 2000),
uit: “Het leven verdwenen in denken”
“…
Zonder kunst geen kracht. Maar de kunst krijgt ook nog een meer filosofische betekenis. Een van de meest raadselachtige zinnen in Die Geburt der Tragödie luidt: `Alleen als esthetisch fenomeen is het bestaan en de wereld voor eeuwig gerechtvaardigd’. Niet alleen de tragedie, het hele bestaan en de hele wereld vat Nietzsche op als een kunstwerk. Esthetiek en metafysica vallen bij hem samen. De wereld en het leven mogen dan zonder hogere `zin’ zijn – door beide te interpreteren als een permanente esthetische creatie, verschaft Nietzsche zichzelf wèl een zinvolle visie op de werkelijkheid. Zinvol omdat zij een creativiteit benadrukt, waaraan ook de mens als natuurlijk wezen deelneemt.

“Dat de mens zichzelf kon `overwinnen’ in de Übermensch, kwam doordat hij – als enige onder de `dieren’ – beschikte over een bewustzijn van zichzelf en van de natuur. Dankzij deze raadselachtige speelruimte, de enige plek waar de mens zich vrij kon wanen, was hij in staat de natuurlijke creativiteit in eigen hand te nemen. Zonder in de illusie te vervallen ooit tegen de natuur te kunnen ingaan, onderscheidde de Übermensch zich van de overige menselijke `dieren’ of `planten’, doordat dit inzicht hem geen moment afhield van zijn `voorname’ zelfcreatie.

Nietzsche is in de loop van zijn leven heel anders gaan schrijven. Voor de hechte, niet zelden hermetische betoogtrant van zijn eerste boek is in het merendeel van zijn latere werk een open, fragmentarische, aforistische vorm in de plaats gekomen, die alleen in de tijdens zijn leven nooit gepubliceerde notities van meet af aan acte de présence geeft. Maar is hij zijn debuut ook inhoudelijk ontrouw geworden? Opvallend is eerder de hardnekkigheid waarmee hij zijn oorspronkelijke inzicht in het wezen van de tragedie heeft weten vast te houden, om van daaruit – met zichzelf als exemplarisch `proefkonijn’ – al die filosofische `experimenten’ te ondernemen, waarvan Rüdiger Safranski in zijn `biografie’ van Nietzsche’s denken het verhaal vertelt.

… in het latere werk hoefde Nietzsche de tragische kunstenaar van de toekomst niet meer in een ander te zoeken – omdat hij hem inmiddels had gevonden in zichzelf. De ooit van Wagners Gesamtkunstwerk verwachte `wedergeboorte van de tragedie’ heeft zich in werkelijkheid aan Nietzsche zelf voltrokken. De Dionysische `roes’ en de Apollinische `schijn’ gaan in zijn denken met elkaar de strijd aan, om in het kunstwerk van zijn oeuvre opnieuw een gespannen evenwicht te bereiken.

Niet als theoretische waarheid of filosofisch systeem, maar als de veelzijdige expressie van een tot het uiterste opgeschroefd geestelijk en lichamelijk leven, dat dankzij de waanzinnige `ontknoping’ alsnog de trekken heeft gekregen van een Griekse tragedie.”

inkt
Black Indian Ink 2009
o.i.inkt op papier 61x46cm

zie: Nagelaten fragmenten
zie: Parallel Falls
zie: Cornucopia (2)
zie: ice/water
zie: Nachgelassene Fragmente