stepping-stone

… a stone to raise the feet above the surface of water or mud in walking…
zie: Falling Waters

steppingstone
Cornucopia (cascade) (5) 2009 o.i.inkt/nietjes op papier 56x240x18cm

een kromme bedding van rotsen
die een glinsterend
dansende beek opving:
tussen zwart gesteente
glanst en slingert zich zijn ongeduld.

20(4) zomer 1888 Nachgelassene Fragmente, Friedrich Nietzsche
(vertaling: Michel van Nieuwstadt)

eine glitzernder tanzender Bach, den
ein krummes Bett
von Felsen einfieng:
zwischen schwarzen Steinen
glänzt und zuckt seine Ungeduld.

rock-shelter
rock-shelter 2009 o.i.inkt/grafietstift/olieverf/nietjes op papier 70x155x35cm

“In een geslaagde mengeling van empathie en distantie tovert hij Nietzsche’s WATERVAL van gedachten om tot een meeslepend verhaal.”
Aldus Arnold Heumakers over mijn favoriete boek, van Rüdiger Safranski:
Nietzsche. Een biografie van zijn denken.

en over Nietzsche op zijn honderdste sterfdag (NRC  25 augustus 2000),
uit: “Het leven verdwenen in denken”
“…
Zonder kunst geen kracht. Maar de kunst krijgt ook nog een meer filosofische betekenis. Een van de meest raadselachtige zinnen in Die Geburt der Tragödie luidt: `Alleen als esthetisch fenomeen is het bestaan en de wereld voor eeuwig gerechtvaardigd’. Niet alleen de tragedie, het hele bestaan en de hele wereld vat Nietzsche op als een kunstwerk. Esthetiek en metafysica vallen bij hem samen. De wereld en het leven mogen dan zonder hogere `zin’ zijn – door beide te interpreteren als een permanente esthetische creatie, verschaft Nietzsche zichzelf wèl een zinvolle visie op de werkelijkheid. Zinvol omdat zij een creativiteit benadrukt, waaraan ook de mens als natuurlijk wezen deelneemt.

“Dat de mens zichzelf kon `overwinnen’ in de Übermensch, kwam doordat hij – als enige onder de `dieren’ – beschikte over een bewustzijn van zichzelf en van de natuur. Dankzij deze raadselachtige speelruimte, de enige plek waar de mens zich vrij kon wanen, was hij in staat de natuurlijke creativiteit in eigen hand te nemen. Zonder in de illusie te vervallen ooit tegen de natuur te kunnen ingaan, onderscheidde de Übermensch zich van de overige menselijke `dieren’ of `planten’, doordat dit inzicht hem geen moment afhield van zijn `voorname’ zelfcreatie.

Nietzsche is in de loop van zijn leven heel anders gaan schrijven. Voor de hechte, niet zelden hermetische betoogtrant van zijn eerste boek is in het merendeel van zijn latere werk een open, fragmentarische, aforistische vorm in de plaats gekomen, die alleen in de tijdens zijn leven nooit gepubliceerde notities van meet af aan acte de présence geeft. Maar is hij zijn debuut ook inhoudelijk ontrouw geworden? Opvallend is eerder de hardnekkigheid waarmee hij zijn oorspronkelijke inzicht in het wezen van de tragedie heeft weten vast te houden, om van daaruit – met zichzelf als exemplarisch `proefkonijn’ – al die filosofische `experimenten’ te ondernemen, waarvan Rüdiger Safranski in zijn `biografie’ van Nietzsche’s denken het verhaal vertelt.

… in het latere werk hoefde Nietzsche de tragische kunstenaar van de toekomst niet meer in een ander te zoeken – omdat hij hem inmiddels had gevonden in zichzelf. De ooit van Wagners Gesamtkunstwerk verwachte `wedergeboorte van de tragedie’ heeft zich in werkelijkheid aan Nietzsche zelf voltrokken. De Dionysische `roes’ en de Apollinische `schijn’ gaan in zijn denken met elkaar de strijd aan, om in het kunstwerk van zijn oeuvre opnieuw een gespannen evenwicht te bereiken.

Niet als theoretische waarheid of filosofisch systeem, maar als de veelzijdige expressie van een tot het uiterste opgeschroefd geestelijk en lichamelijk leven, dat dankzij de waanzinnige `ontknoping’ alsnog de trekken heeft gekregen van een Griekse tragedie.”

inkt
Black Indian Ink 2009
o.i.inkt op papier 61x46cm

zie: Nagelaten fragmenten
zie: Parallel Falls
zie: Cornucopia (2)
zie: ice/water
zie: Nachgelassene Fragmente

“Thoughts”!

THOUGHTS(1)

“There it was: “THOUGHTS”!
How could I not have seen it before?  I was sitting at the dining room table in my aunt’s house in Massachusetts when I looked up and noticed this needlepoint sampler for the first time. Holy shit, I almost said out loud. Had it been there for a long time? When did my aunt make it? What was she thinking when she made it? What could it possibly mean?
I have the same inner conversation every time I look at it. Thoughts? Is it thoughts in general, or specific thoughts? Thoughts about a person? Memories? “I’m thinking of you”? Was my aunt trying to express the feeling of going through the mental process of deciding what needlepoint pattern to make next? The sampler’s vagueness plunges me into philosophical confusion. The mystery of it is what attracts me, but it’s also what bothers me. You think thoughts, but how often do you think a b o u t thoughts?
My aunt could tell how much I liked the THOUGHTS sampler and a few months after I spotted it she gave it to me as a gift. I took it home and hung it on the wall. Sometimes I would stare at it, and I’d get frustrated every time. Other people who came over and saw it reacted the same way.
My aunt never explained what she meant by THOUGHTS, and I didn’t think it was the kind of question I could ask her. Eventually I had to put the sampler away because it made my head hurt. The idea of my aunt making a picture of the word THOUGHTS in needlepoint amazes me. I never would’ve thought of it. It’s the perfect combination: profound expression and humble craft.

Carol Hayes
in: Taking things seriously (Princeton Architectural Press, New York)

zie: Be brave
zie: Le temps passe
zie: Ziele-spelen: Artaud

Sanctus Januarius!

Schermafbeelding 2009-12-31 om 21.29.19

bankje
Villetta di Negro, Genova, January 2008
(Marjolijn tracing Nietzsche)

bankjes
On the road, near Genova, January 2008

“Nietzsches zweiter Genueser Winter 1881/82
stand ganz im Zeichen
des wunderbarsten JANUARS, den er je erlebte;
die seit “Menschliches, Allzumenschliches”
gesuchte “Philosophie des Vormittags”,
die “Fröhliche Wissenschaft” ist ein Geschenk dieses Monats.”
….; erst nach vier Wochen und mindestens drei Wohnungswechseln
fand er ganz in der Nähe der vorjährigen die richtige Unterkunft
in der Salita delle Battistine, wiederum eine ruhige,
steile Strasse über der Stadt,
die von nun an seine Genueser Adresse blieb.
Gegenüber lag der Park der Villetta di Negro,
von Stendhal “eine der malerischsten Stellen Italiens” genannt,
“mit mächtigem waldartigen Grün (auch im Winter) Wasserfällen,
wilden Thieren und Vögeln und herrlichen Fernblicken
auf Meer und Gebirge”.

Uit: Peter Villwock
Nietzsche. Süden

vil-di-negro

Abbild (3) 113-delig 2008 o.i.inkt/nietjes
op museumkarton 300x250x18cm.
(Denkbeeldige wandeling door Villetta di Negro, Genova)
zie:
Jenseits des Nordens (1)
Jenseits des Nordens (2)
Jenseits des Nordens (3)

“Pas in SANCTUS JANUARIUS, wanneer hij in Genua woont,
lijkt Nietzsche er in te slagen een positieve vorm van vrijdenkerij
te ontwikkelen in de vorm van een PRAKTIJK van vrijheid.
Dat neemt niet weg dat Nietzsche voortborduurt
op eerder geschetste contouren.”

Uit: Martine Prange
Lof de Méditerranée,
Nietzsches vrolijke wetenschap tussen noord en zuid.

“De overgang van het eerdere ochtendgloren in narrendom en vrolijkheid lijkt ermee samen te hangen dat hij zich werkelijk beter begint te voelen. Ook geeft de nieuwe gedachte waarmee hij ondertussen aan het vierde deel werkt Nietzsche moed. Dit deel, getiteld SANCTUS JANUARIUS, houdt een heiliging in van de januarimaand. Hier krijgt het begrip ‘vrolijke wetenschap’ z’n eerste invulling, waarvoor de voorafgaande uitlopers van Morgenrood de basis legden. Nietzsche zelf ziet Sanctus Januarius als kern van z’n Vrolijke wetenschap. Dat blijkt uit tal van brieven die hij aan vrienden stuurt om achter hun mening te komen als het boek eenmaal af is. Herhaaldelijk vraagt hij dan om welwillendheid in verband met het persoonlijke, en daarmee komische, karakter van De vrolijke wetenschap:
Eindelijk leef ik zoals ik denk, maar ben ik er in Sanctus Januarius ook in geslaagd om het uit te drukken?
‘Valt Sanctus Januarius wel te begrijpen?’
‘Als je Sanctus Januarius gelezen hebt, zul je gemerkt hebben dat ik een keerkring overschreden ben’.
Uit:
Niels Helsloot: Vrolijke Wetenschap,
Nietzsche als vriend.

“Der du mit dem Flammenspeere
Meiner Seele Eis zertheilt,
Dass sie brausend nun zum Meere
Ihrer höchsten Hoffnung eilt:
Heller stets und stets gesunder,
Frei im liebevollsten Muss: –
Also preist sie deine Wunder,
Schönster Januarius!

(Friedrich Nietzsche, Genua in Januar 1882.
Fröhlichen Wissenschaft)

zie: Epiloog
zie: Genova on my mind
zie: The process of thawing

Aanbieding!/January-offer!

May I present to you the one and only WORK OF ART OF THE MONTH- January 2010/
hier is het enige echte  KUNSTWERK VAN DE MAAND- januari 2010.
It can be yours for only/nu te koop voor slechts € 125,-
mail to: marjolijnvandenassem@me.com

maandkunstwerkjan2010

Polder 2009 acryl op papier 23x30cm Marjolijn van den Assem

Iedere eerste dag van de maand plaats ik een uniek “werk van de maand” op mijn blog (zie boven).
Deze tekening, schildering of ruimtelijk werk is te koop voor € 125,-
De állereerste liefhebber van dit werk die zich bij mij meldt en € 125,- overmaakt op mijn rekening,
krijgt het zo spoedig mogelijk thuisgestuurd.
KIJK DUS OP DE EERSTE DAG VAN DE MAAND OP MIJN BLOG EN REAGEER!

Every first day of the new month, I am offering a work of art “of the month” on my blog
for only € 125,-
I will immediately post this work of art to the very first enthousiastic viewer sending me a mail to tell me he/she can’t live without it and transfers € 125,- to me.
SO WATCH OUT FOR THE FIRST DAY OF THE MONTH AND TAKE A LOOK AT MY BLOG!

Verkocht/Sold!
Collection: Gera Heijtlager, Amsterdam.

zie: Aanbieding!/November-offer!
zie: Aanbieding!/May-offer!
zie: Aanbieding!/April-offer!
zie: Aanbieding!/March-offer!
zie: Aanbieding!/February-offer!
zie: Aanbieding/December-offer!
zie: Aanbieding!/November-offer!
zie: Aanbieding!/October-offer!
zie: Moody Waters
zie: récolte de septembre*
zie: August burning low...
zie: Clouds