Just Quist maakte een prachtige tentoonstelling:
‘Back and Forth‘,
bij Kunst Rotterdam Noord in de zomer van 2012.
In het centrum van de tentoonstelling hing
het schilderij Centripetal moire
dat alle aandacht naar zich toe trok.
“Centripetal moire” is inmiddels niet meer
weg te denken uit mijn dagelijks leven.
Centripetal moire, 2012 oil on canvas 115 x 85 cm
Just Quist.
Is het een commentaar op ‘grid schilderijen’,
het grid als een onpartijdige abstractie en compositie-vorm?
Is het het schilderen van een vlek?
Voor mij is het een onmisbaar,
aandacht vragend beeld geworden,
raadselachtig, teder, gedecideerd,
als vruchteloos ingetoomde kalligrafie .
Just Quist gaf me onderstaande tekst bij het schilderij:
Centripetal moire
“The centripetal grid, in contrast to the centrifugal grid,
is a bounded figure.
Its extent is known and limited.
As opposed to the expansive or explosive character
of the centrifugal grid, the force of the centripetal grid
is contained and implosive.
Unlike the centrifugal grid,
it does not represent space beyond itself.
It is a discrete and thus emblematic form.
As a discrete and closed figure, the centripetal grid
is cut off from its context.
This discontinuity between the grid and the spatial field
creates a condition, that does not exist in open,
centrifugal organization.
As an isolated fragment, the centripetal grid posits
an outside to its own outside.
The greater spatial field becomes
not a site of immanent expansion,
but an outside that is alien to its own interior:
a spatial context that is uniquely defined as residual.”
Just Quist tijdens zijn solo-show:
‘Back and Forth’ at Kunst Rotterdam Noord 2012
zie: Ree Morton
zie: Morris Louis
zie: Shelagh Keeley
zie: Jan Emmens
zie: Maria Lassnig
zie: Eva Hesse
zie: JCJ Vanderheyden
zie: Ziele-spelen: Artaud
Nog maar even publiekelijk bedanken Marjolijn!!
Fijn, Just, de dank is wederzijds!