Un endroit interdit, depuis longtemps,
un jardin pas comme les autres.
Soudainement c’est fait.
Sous la clôture en rampant, traversé.
Souffle pris;
c’est là que les pins Sentent,
les couleurs, les couleurs.
zie: Bleu profond
le jardin(S)(3) 2017 gem. techn. op museumkarton 45 x 26 x 22 cm
(in atelier)
zie: les jardins(S)(2)
zie: les jardins(S)(3)
zie: les jardins(S)(4)
zie: les jardins(S)(5)
zie: les jardins(S)(7)
“In het jaargetijde dat de vogels
heel onrustig zijn in de bomen,
had ik het geluk de beroemde tuin
van de Hespériden te ontdekken.
Ik hoefde daarvoor alleen maar de bus te nemen
naar een badplaats in de buurt van mijn dorp.
Ik zal me die tuin altijd blijven herinneren,
het was vreemd hoe de sinaasappelbomen
er op sinaasappelbomen leken.
Later, onder een andere hemel,
hoorde ik dat de sinaasappelbomen
een bijzondere verhouding tot de waarheid hebben;
inderdaad smaakt een stuk van de sinaasappel
net zoals de hele sinaasappel.”
Martial Raysse, Vallauris (Fr.)
le jardin(S)(4) 2017 gem. techn. op museumkarton 58 x 30 x 13 cm
(in atelier)
zie: tuinen van theorie(4)
zie: Lichtzwaar!(1)
zie: herbarium
zie: il faut méditerraniser(2)
zie: Brand-New
zie: Martial Raysse
‘jenseits des Nordens,
des Eises, des Heute;
jenseits des Todes’
Friedrich Nietzsche
Nachgelassene Fragmente 20(71) 1888
wat een mooi nieuw werk Marjolijn! verrassend, die collages. dank je wel voor het delen. Annechien Verhey
DANK je zeer, Annechien, dat sterkt!
wonderlijk nieuw werk marjolijn, aan de ene kant destructief, tegelijkertijd zo zorgzaam en behoedend……..heel ontroerend én confronterend. xx dorine
Dank je wel, Dorine, wat een bemoedigende reactie, fijn!
Peu à peu je m’habituais ainsi à
marcher seul
Sans savoir où j’allais
Ne voulant pas savoir
Et quand je me trompais
Un chemin plus nouveau devant
moi s’eclarait
Pierre Réverdy
Langzamerhand wende ik er zo aan in
m’n eentje te lopen
Zonder te weten waar ik heen ging
Zonder het te willen weten
En als ik me vergiste
Lichtte weer een nieuwe weg voor me op
(vertaling: Jan H. Mysjkin)
uit: Pierre Réverdy – Het ovale dakraam
Jeetje, Wim, wat een prachtig gedicht, dank je wel!