Lopend langs de Maas,
maak ik bijna dagelijks een foto
op bijna dezelfde plaats.
zie: wandelingen (14)
zie: wandelingen (13)
zie: wandelingen (12)
zie: wandelingen (11)
zie: wandelingen (10)
zie: wandelingen (9)
zie: wandelingen (8)
zie: wandelingen (7)
zie: wandelingen (6)
zie: wandelingen (5)
zie: wandelingen (4)
zie: wandelingen (3)
zie: wandelingen (2)
zie: wandelingen (1)
Scheurlucht
‘t Is regenlaf. Het log geluchte staakt
Zijn slenterend traag en onbestemd gekuier,
En sloft en sleurt, al lager en al luier,
Zijn rouwsleep die de dode heuvel raakt.
Het zijgt en zakt, totdat een zware bui er
Zich lomp uit lost, er scheur op scheur in maakt,
En weggeslingerd als een sleetse sluier
Met honderd tippen in de bomen haakt.
Zie! Stuk voor stuk wordt nu de lucht doorreten!
De spleten splitsen zich in nieuwe spleten,
Die zelf hun scheuring dragen in hun schoot.
Uit duizend wolken, die zich wild verwarden,
Dreigt naar en na de duisterende dood,
En de aarde duikt zich in des hemels flarden.
René de Clercq 1877 – 1932
***
In mijn werk destilleer ik uit denkbeeldige wandelingen
de details die ooit mijn aandacht trokken;
die ik ‘kenmerkend’ opsloeg en vergat.
Het landschap met de rivier, het ligt alsof
het bedoeld is dat het daar ligt, voor mij
en alsof het bedoeld is dat ik
hier ben en dit zie
maar het landschap ligt er toch wel
of ik hier nu ben en het zie, of niet
het is het toeval dat het wilde, dat we zijn
waar we zijn, ons bijeenbracht en scheidt.
Rutger Kopland