Paper logweb

atelierwand:

Met het minste of geringste restje bijgeloof
dat men in zich heeft,
zou men de indruk niet meer dan incarnatie,
niet meer dan mondstuk,
niet meer dan medium te zijn van hogere machten,
nauwelijks van zich af kunnen zetten.
Het begrip openbaring, in die zin dat er ineens,
met een onuitsprekelijke zekerheid en finesse,
iets zichtbaar, hoorbaar wordt,
iets wat iemand in zijn diepste innerlijk treft
en van zijn stuk brengt,
geeft de feitelijke toedracht kort en goed weer.
Hij hoort, hij zoekt niet; hij neemt,
hij vraagt zich niet af van wie de gift afkomstig is;
als een bliksemstraal schittert
een gedachte op, onafwendbaar, onverwijld
in de juiste vorm gegoten-
nooit heb ik een keus gehad.
Een verrukkelijk gevoel,
waaraan een reusachtige spanning
gepaard gaat, die zich van tijd tot tijd oplost
in een stroom van tranen, waardoor de pas
nu eens onwillekeurig hevig versnelt,
dan weer langzaam vordert;
een volkomen buiten-zichzelf-zijn,
gepaard gaande met een allerduidelijkst bewustzijn
van zeer veel verfijnde huiveringen en rillingen
die men voelt tot in de toppen van zijn tenen;
een diepe gelukssensatie, waarin het pijnlijkste,
het duisterste niet aandoet als tegenstelling,
maar als een voorwaarde, een vereiste,
een noodzakelijk kleurvlak
temidden van een zodanig overvloedig licht,
een instinctief gevoel voor ritmische verhoudingen,
dat weidse ruimten vol vormen overspant.
De lange duur, de behoefte aan een wijdlopig ritme
zou bijna de maatstaf kunnen heten
voor de hevigheid van de inspiratie,
een soort tegenwicht voor de druk
en voor de spanning die ervan uitgaat …
Alles gebeurt in de hoogste mate onvrijwillig,
maar wel als in een stormachtig gevoel van vrijheid,
van onbepaaldheid, van macht, van goddelijkheid …
De onvrijwilligheid van het beeld, van de gelijkenis,
is het opmerkelijkst; men heeft geen begrip meer
van wat beeld en gelijkenis is, alles presenteert zich
als de meest directe, de nauwkeurigste,
de eenvoudigste uitdrukking.
Het lijkt er werkelijk op alsof de dingen uit zichzelf
naderbij komen
en zichzelf voor een gelijkenis aanbieden.
Dit is m i j n ervaring van inspiratie.

Friedrich Nietzsche
“Het manifest van het dansante leven”
uit: Landschappen van Nietzsche.
door Sylvain de Bleeckere.

zie: Dagboekachtig
zie: Dooiwind
zie: Salita delle Battistine 8

Ode

Ode aan het buiten schilderen,
eenduidig corvee …

painting on the spot,
unambiguous corvee

Oubliable (35) 2000
acryl op museumkarton
in plastic doosje
15 x 15 x 6cm.


Dicht en verstrengeld is
het borduursel
van de omstandigheden.
De steken van de mier in het gras.
Het gras dat aan de aarde is genaaid.
Het patroon van een golf
waardoor een twijgje wordt geregen.

Wanneer ik zoiets zie,
verlaat me altijd de zekerheid
dat wat belangrijk is
belangrijker is
dan wat onbelangrijk is.

Wislawa Szymborska
uit: Een titel hoeft niet.
(via Jantje Weitering-Rosies)

zie: buitenschilderen
zie: snijden
zie: binnen-buiten
zie: oogst
zie: buitenplaats

potlood op papier

Een prachtig voorbeeld van de ontroering
die een potlood en een papiertje
teweeg kunnen brengen
vind ik een tekening van Pjotr Mitoeritsj (1887-1956)
van de Russische dichter Velimir Chlebnikov
op zijn sterfbed, uit 1922.
Sober, gedetailleerd, trefzeker en vol mededogen
is verbeeld wat niet te vatten is.
De titel vult aan, tezamen vormen ze een meesterwerk.
Deze krantenknipsel-tekening hangt al vele jaren
in mijn atelier, als bewijs van de meest
rechtstreekse verbeelding van diepe bewogenheid.

Uit:
NRC Handelsblad op 11-2-1994
bij een boekbespreking door Bernard Hulsman.

Jevgenij Kovtoen poneert in het boek
Russische Avant-Garde, Chlebnikov
en zijn tijdgenoten

Malevitsj, Filonov, Tatlin en Mitsoeritsj
dat de dichter Chlebnikov een beslissende invloed
heeft gehad op de beeldende kunst
van de Russische avant-garde, dat hij:

de ziel, het lichtgevende middelpunt was,
wiens artistieke stralen de wegen
van veel kunstenaars verlichtten
“.

In het boek komt een mooi verslag voor
– geschreven door Mitsoeritsj-
van de laatste anderhalve maand
van het leven van de zieke dichter Chlebnikov.
Over hoe hij steeds verder verzwakte
en tenslotte in een klein badhuis stierf:
“We begroeven Velimir
op het dorpskerkhof van Roetsj,

in de linkerhoek
vlakbij de omheining van het kerkhof,

die papallel liep aan de achtermuur,
tussen een spar en een den.

Vasiljev heeft hem vervoerd. Het regende.”

Grafschrift in kobalt:
“De Eerste Voorzitter van de Aardbol
– Velimir Chlebnikov.”
Het grafschrift is een verwijzing naar
Chlebnikovs zoektocht naar
“het alfabeth van de sterrentaal”,
een universeel verstaanbare taal,
die niet was gebaseerd op woorden
maar op klanken.

recensie interview

Dag Marjolijn

Het verschil tussen blog en een email, dat jouw vrienden en vriendinnen die
de blog afwijzen vermoedelijk benadrukken, zit vooral in de collectieve
toegang van je blog terwijl men gewend was per email individueel benaderd te
worden. Het gaat, denk ik, vooral om het persoonlijk benaderd worden dat
gemist wordt.

Frappant dat je ons een persoonlijke mail stuurt, met een vraag die alleen
ons betreft, om ons op die publieke blog te wijzen. Dat is een mooie
combinatie.

Mensen verliezen dus bij een blog wel iets van wat ze helemaal voor zich en
heel persoonlijk willen horen. Maar anderzijds heb je groot gelijk dat de
blog een uniek medium is om te laten zien wat je bezig houdt. Het is je
eigen galerie, zoals je suggereerde, plus nog een heleboel extra’s. Vooral
mee doorgaan dus. Je site is ook heel fraai vormgegeven. Daarom alleen al is
het een genoegen er op rond te struinen. Mooi hoe je een blog neerzet als
een soort icoon van nu. Past ook bij je enthousiasme over de iPhone.

We zagen het interview net nadat we op TV Wim Brands hadden gezien met zijn
boekenrubriek, waarin een boek aan de orde was van een
ontwikkelingspyschologe, Eveline Crone, die hersenonderzoek doet bij pubers.
Dat boek is een bevestiging van jouw aversie tegen alles wat de school stuk
maakt. Ze legde haarfijn uit hoe in de puberteit de hersenen nog niet
volgroeid zijn, waardoor nog niet alle controles en remmingen aangebracht
zijn (ze noemde dat de remmende frontale cortex – het gebied direct achter
het voorhoofd waarin een mens fronsende rimpels trekt!). Vandaar ook al dat
puberen, als verzet tegen de gevestigde opvoedingsorde, terwijl de pubers
weerspiegelen wat hun hersenen op dat moment voorstellen, dus heel
aangepast! ‘Onaangepast’ gedrag is dus vooral een teken van creativiteit.

Vervolgens ging het gesprek over de vraag of creatieve wetenschappers – maar
ze hadden ook kunnen zeggen kunstenaars – in hun hersenen niet die
aanpassing hebben geconditioneerd gekregen die normaal gesproken bij het
opgroeien en opvoeden ontstaat. Ik moest denken aan stichters van
godsdiensten die vermoedelijk ook nog die outfit in hun hersenen hebben om
met iets nieuws te komen, tegen de heersende religie in. Gezien mijn
verhalen over macht en zingeving, zal het je niet verbazen dat ik de
machtsuitoefening in religies zie verlopen via die conditionering van de
hersenen. Opvallend hoe vaak godsdienststichters onaangepaste dertigers zijn
(Boeddha, Jezus, Mohammed).

Depressieven hebben naast de depressiviteit soms een manische periode waarin
ze de hele wereld aan kunnen en met nieuwe ideeën komen. Misschien dus ook een ‘afwijking’ in de hersenen. Het rijtje manisch-depressieven uit de wereldgeschiedenis is trouwens indrukwekkend.

Wat ook uit het gesprek kwam was dat jongeren meer risico’s nemen, zich
gemakkelijker bloot geven. Daar moesten we ook aan denken toen het in jullie
gesprek ging over het zich bloot geven via een blog en of dat een probleem
is – voor jou kennelijk meer dan voor Boris.

Wij vonden het daarom wel vermakelijk dat toen Boris nog weer eens je glas
bijvulde, jij vroeg of dat wel verstandig was! Je was even in de verstandige
risicovermijdende rol van ouder, terwijl je als kunstenaar juist de risico’s
verkent van je terrein, voorbij de gebruikelijke grenzen.

Dat waren zomaar wat gedachten die opkwamen in ons nagesprekje. Zonder
jullie gesprek was dit vast niet allemaal in ons opgekomen!

André en Ineke Droogers
Kunstverzamelaars ( kijk bij: werk )

zie: interview

foto: proche (12) acryl/inkt op papier  2003
collectie: Droogers, zie: Playful Religion (waarvan ik de boekomslag mocht maken, met een buitenschildering als uitgangspunt)

zie: oogst

zie: tegenlicht

zie: snijden

Charley Toorop 1891-1955


De Grote Voorbeeld Vrouwen in de beeldende kunst,
zoals bijvoorbeeld Georgia O’Keeffe, Agnes Martin en
Louise Bourgeois, zijn altijd een grote stimulans geweest.
Hun wilskracht, zelfdiscipline en doorzettingsvermogen
hebben tot prachtige oeuvres geleid.
In 1994 zag ik in de galerie nationale du Jeu de Paume
in Parijs de tentoonstelling “Joan Mitchell,
les dernières années”.
Werken én een film waarin ze, vlak voor haar dood
aan kanker, bovenop een ladder, met een bezem
en emmers verf, als een bezetene de schilderijen
staat te maken.
De schilderijen die daar, in het Jeu de Paume,
in 1994 tentoongesteld werden van
Joan Mitchell (1926 – 1992) die me
tot op de dag van vandaag inspireren.
Zo ook Charley Toorop.

Charley Toorop (1891-1955) geldt als
de krachtigste vrouw in de Nederlandse schilderkunst
van de twintigste eeuw.
Museum Boijmans van Beuningen Rotterdam
toont in een grote overzichtstentoonstelling 111 schilderijen,
waaronder dertien zelfportretten.

“Vooral geen principes!” is een
indrukwekkende tentoonstelling,
nog tot 18 januari 2009 te zien…

En als je daar dan toch bent:
In het Chabot Museum Rotterdam,
aan de overkant van Museum Boijmans Van Beuningen,
is de tentoonstelling  “Zicht op Zeeland” nog te zien,
met Chabots bewogen visie op de zee … (1933)

Zaterdag 13 december 2008 om 14.00uur:
Meet & Greet: Carel Blotkamp vertelt over Charley Toorop.

zie: Charley Toorop
zie: present from a friend (2)

The process of thawing

Sgelare: ontdooien, smelten.

Verwaterende visies die zich
– v o o r t  v l o e i e n d-
een nieuw denkwegennet vormen.

1. To change from a frozen solid
to a liquid by gradual warming.
2. To lose stiffness, numbness,
or impermeability by being warmed.
3. To become warm enough
for snow and ice to melt.
4. To become less formal,
aloof, or reserved.

The process of thawing:
a period of warm weather
during which ice and snow melt /
a relaxation of reserve,
restraints, or tensions.
To change from a solid to a liquid:
deliquesce, dissolve, flux,
fuse, liquefy, melt, run.

(www.answers.com)


foto’s:
details uit centro storico (149-delig)
2007/2008
o.i.inkt/nietjes op museumkarton
275 x 500 x 15cm.

zie: Dooiwind
zie: parallel falls
zie: contemplation

Nietzsche-Dokumentationszentrum

De kersverse FRIEDRICH NIETZSCHE STIFTUNG
heeft de eerste officiele stap gezet
in de richting van de realisatie van het nieuwe
Nietzsche-Documentatiecentrum in Naumburg.
De eerste steen is gelegd:

“Am 22. Oktober 2008 hat die Friedrich-Nietzsche-Stiftung
vom
Landesverwaltungsamt
ihre Anerkennungsurkunde erhalten.

Damit hat sie ihre Rechtsfähigkeit erlangt
und ist in
das Stiftungsregister
des Landes Sachsen-Anhalt eingetragen.

Am selben Tag hat der Oberbürgermeister
der Stadt Naumburg,
Bernward Küper,
den Grundstein
zum Nietzsche-Dokumentationszentrum gelegt.”

zie: SEELENBRIEFE, Nietzsche Dokumentationszentrum(8)
Zie: Stifter
Zie: Netzwerk Nietzsche


Am Weingarten 18 in Naumburg,
waar Nietzsches moeder hem
na zijn ineenstorting verzorgde
van 1889 tot aan haar dood.

Het Nietzsche Huis wordt beheert door:
Ralf Eichberg
Nietzsche-Gesellschaft e.V.
Nietzsche-Haus, Weingarten 18
06618 Naumburg a. d. Saale
mailto: info@nietzsche-gesellschaft.de

zie: young Nietzsche
zie: Onderzoeker?
zie: Marie Baumgartner