Epiloog

Eind 2008 overleed plotseling Niels Helsloot (1959),
de schrijver van “Vrolijke wetenschap- Nietzsche als vriend“,
een inspirerend en indrukwekkend boek.
Op de eerste bladzijde schreef ik in 1999: HERLEES DE EPILOOG!!!!!
Het is onvergetelijk hoe Niels Helsloot zijn inzicht
in Nietzsches filosofie als vriend heeft geformuleerd.
Daarna, in de epiloog  “Het vooroordeel van een ernstig beest”,
heeft hij zijn visie weten te comprimeren
en voor ons inzichtelijk gemaakt.
Je zou kunnen zeggen “die heeft niet voor niks geleefd“,
wel te kort…

-eerherstel voor de keerzijde-
Niels Helsloot over “de vrolijke wetenschap” van Nietzsche als vriend:

…Nietzsches wetenschapsopvatting verdient op dit punt verdere uitwerking. Ik heb daartoe een aanzet gegeven door te laten zien dat vrolijke wetenschap voor hem troubadourswetenschap is. De tweezijdigheid van de troubadour omvat enerzijds scepsis: ze houdt de erkenning in dat de drang om de waarheid bloot te leggen, beschamend is. Anderzijds vermijdt ze die beschaming zonder dat de onbereikbaarheid van de waarheid tot vertwijfeling leidt (of juist tot gezapigheid). Op dit punt speelt Nietzsches filosofie van de afstand een belangrijke rol. Ondanks zijn aristocratische inspiraties is zijn behoefte aan afstand niet elitair; ze vormt een voorwaarde om zich als individu tot anderen te kunnen verhouden. Afstand is nodig omdat het (filologische, wetenschappelijke) ingrijpen in mysteries niet alleen de ander of het andere raakt, maar ook de onderzoeker. Troubadourschap gaat er dus niet om idealiserend afstand te nemen om het mooie te zien van uiterlijke verschijningsvormen waar je niet achter kunt kijken. Het gaat erom om DAARNAAST moed te verzamelen om wel dichterbij te komen; als de omstandigheden en persoonlijke gemoedstoestanden dat toelaten, heeft het onmiskenbaar waarde om gezamenlijk te strijden en jezelf te verliezen in de strijd- niet zozeer aan de ander (aan een onderzoeksobject, of een vriend), maar aan een nieuw zelf. Dat zo’n confrontatie tot een verglijding van elke identiteit, betekenis en waarheid kan leiden, is domweg eng. Vanuit de afstandelijke zelfbeheersing die vaak nodig is om je niet belachelijk te maken, is het een tragische ervaring, waar alleen vanuit een onkwetsbaar toeschouwersstandpunt om te lachen valt. Als “tweezijdig” troubadour kun je zelf een -kwetsbare- toeschouwer van jezelf zijn door je eigen lachwekkendheid te aanvaarden als iets met een eigen waarde. Dan is het niet meer beschamend om om jezelf te lachen, maar beamend: het bevestigt de waarde van de aantasting die in die lach toegeëigend en overwonnen wordt.

Uit: Epiloog: Het vooroordeel van een ernstig Beest
Vrolijke wetenschap, Nietzsche als vriend
Niels Helsloot

zie: Genua citaten (“Zonder het Zuiden zou Nietzsche nooit het wapen van de vrolijkheid gevonden hebben als compaan van zijn wijsheid.” Martine Prange in “Lof der Méditerranée”)

zie: Genova on my mind
zie: Salita delle Battistine

foto (Marjolijn) boven: besneeuwd Genua, januari 2008.

“als Marie”

Vandaag is mijn Seelenbriefe-boek afgereisd naar Zwitserland. Ik kreeg bericht van een achter-achterkleinzoon van Marie Baumgartner, die het spoor zoekt naar zijn over-overgrootmoeder.

Zeven jaar lang las en herlas ik de brieven die Marie Baumgartner aan Friedrich Nietzsche schreef. Ik schreef ze met kroontjespen over op grote tekenpapiervellen en leefde me zó in in haar gemoedstoestand ten tijde van haar vriendschap met Nietzsche en de teloorgang daarvan, dat het me nu voorkomt alsof mijn eigen achter-achterkleinkind zich bij mij heeft gemeld.
Ontroerd en van trots vervuld heb ik mijn versie van haar Seelenbriefe aan haar nazaat gepost:
“als Marie”.

zie: Seelenbriefe

zie: Young Nietzsche

zie: Dokumentationszentrum

zie: SEELENBRIEFE

Bovenstaande afbeelding:
als Marie (2) 2003 potlood/o.i.inkt/oliepastel op papier 35-delig, 15x23cm. elk,
(uit boek: Seelenbriefe, Marjolijn van den Assem 2007)

Onderstaande afbeelding:
als Marie (1) 2003 potlood/o.i.inkt op papier 39-delig, 15x23cm. elk,
(uit boek: Seelenbriefe, Marjolijn van den Assem 2007)

zie: Marie Baumgartner

collections (3)


Bergwandeling 1984
o.i.inkt/acryl op museumkarton 122 x 92cm
collection Museum Gouda

Some of my artworks will always be there in my imaginary archive,
they “pop up” in my head every now and then,
because they are dear to me.
These are the works that I want to show on my blog
in the “collections”-series, as an homage to their owners.
The people who “live with” my drawings, paintings
and sculptures are cherished by me,
I am and will always be grateful to them.
It is a precious experience to me when I’m allowed
to take my work to its new surroundings myself,
only then -it seems to me- I can appreciate it
as an independent piece of art.

denkbaar (120) 2001
potlood/o.i.inkt/oliepastel/nietjes op museumkarton
190 x 125 x 35cm.
collection NOG Collectie van het SNS REAAL Fonds/
Stedelijk Museum Schiedam

via campagnano (75) 2004
potl./o.i.inkt/insnijdingen op museumkarton 122 x 92cm.
collection Museum het Valkhof Nijmegen

De werken in mijn denkbeeldig archief en de collecties
waarin zij zijn opgenomen zijn een steun en toeverlaat.
Zij die houden van -zich ontfermen over- en willen leven met
mijn werk worden door mij dan ook op handen gedragen.
Het blijft een bijzondere gebeurtenis om het werk
in de nieuwe omgeving te mogen bekijken en het meestal
pas dán als op zichzelf staand te kunnen zien.

zie: collections (1) zie: collections (2)
zie: collections (3) zie: collections (4)
zie: collections (5) zie: collections (6)
zie: collections (7) zie: collections (8)
zie: collections (9) zie: collections (10)
zie: collections (11) zie: collections (12)
zie: collections (13) zie: collections (14)
zie: collections (15) zie: collections (16)
zie: collections (17) zie: collections (18)
zie: collections (19) zie: collections(20)
zie: collections(21) zie: collections(22)
zie: collections (23) zie: collections(24)
zie: collections(25) zie: collections(26)
zie: collections(27) zie: collections(28)
zie: collections(29) zie: collections(30)
zie: collections(31) zie: collections(32)
zie: collections(33) zie: collections(34)
zie: collections(35) zie: collections(36)
zie: collections(37) zie: collections(38)
zie: collections(39) zie: collections(40)
zie: collections(41) zie: collections(42)
zie: collections(43)  zie: collections(44)
zie: collections(45)  zie: collections(46)
zie: collections(47) zie: collections(48)
zie: collections(49) zie: collections(50)
zie: collections(51) zie: collections(52)
zie: collections(53) zie: collections(54)
zie: collections(55)  zie: collections(56)
zie: collections(57)  zie: collections(58)
zie: collections(59)  zie: collections(60)
zie: collections(61)  zie: collections(62) 
zie: collections(63)  zie: collections(64)
zie: collections(65)  zie: collections(66) 
zie: collections(67)  zie: collections(68)
zie: collections(69) zie: collections(70)
zie: collections(71) zie: collections(72)
zie: collections(73) zie: collections(74)
zie: collections(75)

 

collections (2)

denkbaar (17) 2001 180 x 115 x 25cm.
potlood/o.i.inkt/acryl/oliepastel/nietjes op museumkarton.
collection van Veelen, Akkrum

Luchttijd (53) 1992 40 x 30cm olieverf op linnen
private collection

De werken in mijn denkbeeldig archief en de collecties
waarin zij zijn opgenomen zijn een steun en toeverlaat.
Zij die houden van -zich ontfermen over- en willen leven met
mijn werk worden door mij dan ook op handen gedragen.
Het blijft een bijzondere gebeurtenis om het werk
in de nieuwe omgeving te mogen bekijken
en het meestal pas dán als op zichzelf staand te kunnen zien.

via campagnano (113) 2004
olieverf op linnen 40 x 50cm.
collection Hans Timmer

Some of my artworks will always be there in my imaginary archive,
they “pop up” in my head every now and then,
because they are dear to me.
These are the works that I want to show on my blog
in the “collections”-series, as an homage to their owners.
The people who “live with” my drawings, paintings
and sculptures are cherished by me,
I am and will always be grateful to them.
It is a precious experience to me when I’m allowed
to take my work to its new surroundings myself,
only then -it seems to me- I can appreciate it
as an independent piece of art.

zie: collections (1) zie: collections (2)
zie: collections (3) zie: collections (4)
zie: collections (5) zie: collections (6)
zie: collections (7) zie: collections (8)
zie: collections (9) zie: collections (10)
zie: collections (11) zie: collections (12)
zie: collections (13) zie: collections (14)
zie: collections (15) zie: collections (16)
zie: collections (17) zie: collections (18)
zie: collections (19) zie: collections(20)
zie: collections(21) zie: collections(22)
zie: collections (23) zie: collections(24)
zie: collections(25) zie: collections(26)
zie: collections(27) zie: collections(28)
zie: collections(29) zie: collections(30)
zie: collections(31) zie: collections(32)
zie: collections(33) zie: collections(34)
zie: collections(35) zie: collections(36)
zie: collections(37) zie: collections(38)
zie: collections(39) zie: collections(40)
zie: collections(41) zie: collections(42)
zie: collections(43)  zie: collections(44)
zie: collections(45)  zie: collections(46)
zie: collections(47) zie: collections(48)
zie: collections(49) zie: collections(50)
zie: collections(51) zie: collections(52)
zie: collections(53) zie: collections(54)
zie: collections(55)  zie: collections(56)
zie: collections(57)  zie: collections(58)
zie: collections(59)  zie: collections(60)
zie: collections(61)  zie: collections(62) 
zie: collections(63)  zie: collections(64)
zie: collections(65)  zie: collections(66) 
zie: collections(67)  zie: collections(68)
zie: collections(69) zie: collections(70)
zie: collections(71) zie: collections(72)
zie: collections(73) zie: collections(74)
zie: collections(75) zie: collections(76)
zie: collections(77) zie: collections(78)
zie: collections(79) zie: collections(80)
zie: collections(81) zie: collections(82)
zie: collections(83) zie: collections(84)
zie: collections(85)

water valt

Er valt water op honderd stappen van mijn atelier.
Kijken naar de vanzelfsprekendheid van dat vallende water, hoe loom het zich na het vallen herstelt, dan opnieuw valt, schuimt en onaangedaan verder stroomt, naar de Maas misschien, dat trage en stille stemt tot nadenken.
Het is hier geen Genua of Sils Maria, maar Rotterdam. Er komt geen dooiwind aan te pas en ik loop er zó naar toe… proche…te vatten dichtbij.

zie: proche

zie: zomerse winterwaterval

zie: parallel falls

zie: contemplation

Tsjechov



Onderstaande troostrijke tekst  van Tsjechov, 
hangt sinds jaar en dag aan de wand van mijn atelier:


Al wandelend hadden zij het over de wonderlijke belichting
van de zee:

het water had een zachte, warme, paarsachtige kleur
en er lag een gouden streep maanlicht overheen …

In Oreanda zaten zij een tijdlang op een bank,
niet ver van de kerk, keken naar de zee beneden en zwegen.
Jalta was nauwelijks te zien door de ochtendnevel heen;
op de toppen van de bergen lagen roerloos witte wolken.
De bladeren bewogen niet aan de bomen, krekels sjirpten
en het eentonige doffe geklots van de zee
dat van beneden opklonk, sprak van rust,
van de eeuwige slaap die ons wacht.
Zo heeft het daar beneden geklonken toen er nog geen Jalta
en geen Oreanda was, zo klinkt het nu
en zo zal het blijven klinken, even onbewogen en dof,
als wij er niet meer zullen zijn.
En in deze bestendigheid, in deze algehele onbewogenheid
ten aanzien van leven en dood van ieder van ons,
ligt misschien de verzekering besloten
van onze eeuwige verlossing,

van de onafgebroken beweging van het leven op aarde,
van een voortdurend nader komen tot het volmaakte.
Terwijl hij daar zo zat, zo vredig en zo bekoord door
de sprookjesachtige omgeving – de zee, de bergen,
de wolken en de wijde hemel – met naast zich
deze jonge vrouw,
die in de ochtendschemering zo mooi leek,
kwam de gedachte bij Góerof op dat in werkelijkheid,
wanneer men erover nadenkt, alles mooi is in deze wereld,
alles,
behalve wat wij zelf denken en doen wanneer wij
onze menselijke waardigheid
en onze hogere aspiraties in het leven vergeten.
Er kwam een man op hen toe, waarschijnlijk een wachter;
hij keek naar hen en liep weer weg.
En ook dit detail scheen geheimzinnig en mooi.
In het schijnsel van de dageraad kon men een boot
uit Fedosia naderbij zien komen, al met gedoofde lichten.
“Er ligt dauw op het gras”, verbrak Anna Sergéjewna
het stilzwijgen.

“Ja, het is tijd om naar huis te gaan”.

uit: De dame met het hondje.
Anton Tsjechov

zie: sgelare
zie: inleving
zie: Méditerranée(2)
zie: Il faut méditerraniser
zie: Springbalsemien an der Saale…

 

collections (1)

stoel, 4mm. plaatstaal 77 x 56 x 61c m. 1992.
private collection France

De werken in mijn denkbeeldig archief en de collecties
waarin zij zijn opgenomen zijn een steun en toeverlaat.
Zij die houden van -zich ontfermen over- en willen leven met
mijn werk worden door mij dan ook op handen gedragen.
Het blijft een bijzondere gebeurtenis om het werk in de nieuwe
omgeving te mogen bekijken en het meestal pas dán
als op zichzelf staand te kunnen zien.

“memory sticks” 2004
acryl/o.i.inkt/nietjes op museumkarton
24 x 27 x 8cm.
private collectie

Some of my artworks will always be there in my imaginary archive,
they ‘pop up’ in my head every now and then,
because they are dear to me.
These are the works that I want to show on my blog
in the ‘collections’-series, as an homage to their owners.
The people who l’ive with’ my drawings, paintings and sculptures
are cherished by me, I am and will always be grateful to them.
It is a precious experience to me when I’m allowed
to take my work to its new surroundings myself,
only then -it seems to me- I can appreciate it as
an independent piece of art.


via campagnano (136) 2004/2005 potl./o.i.inkt/nietjes
op museumkarton 122 x 184 x 15cm.
collection Ron Klein Breteler Schiedam.

via campagnano (105) 2004
potl/o.i.inkt/nietjes op museumkarton
62 cm hoog ø 35cm
collection Piet en Ida Sanders Schiedam


incorporare 2007
4mm.plaatstaal/rondgebogen/uitgesneden/
gelast/gepoedercoat(wit) 170 x 78 x 76 cm.
verzameling de Bruin-Heijn
zie: werk/work

via campagnano 2003 o.i.inkt/nietjes
op museumkarton 35 x 59 x 12cm.
collection Musagète Amsterdam.

zie: collections (1) zie: collections (2)
zie: collections (3) zie: collections (4)
zie: collections (5) zie: collections (6)
zie: collections (7) zie: collections (8)
zie: collections (9) zie: collections (10)
zie: collections (11) zie: collections (12)
zie: collections (13) zie: collections (14)
zie: collections (15) zie: collections (16)
zie: collections (17) zie: collections (18)
zie: collections (19) zie: collections(20)
zie: collections(21) zie: collections(22)
zie: collections (23) zie: collections(24)
zie: collections(25) zie: collections(26)
zie: collections(27) zie: collections(28)
zie: collections(29) zie: collections(30)
zie: collections(31) zie: collections(32)
zie: collections(33) zie: collections(34)
zie: collections(35) zie: collections(36)
zie: collections(37) zie: collections(38)
zie: collections(39) zie: collections(40)
zie: collections(41) zie: collections(42)
zie: collections(43)  zie: collections(44)
zie: collections(45)  zie: collections(46)
zie: collections(47) zie: collections(48)
zie: collections(49) zie: collections(50)
zie: collections(51) zie: collections(52)
zie: collections(53) zie: collections(54)
zie: collections(55)  zie: collections(56)
zie: collections(57)  zie: collections(58)
zie: collections(59)  zie: collections(60)
zie: collections(61)  zie: collections(62) 
zie: collections(63)  zie: collections(64)
zie: collections(65)  zie: collections(66) 
zie: collections(67)  zie: collections(68)
zie: collections(69) zie: collections(70)
zie: collections(71) zie: collections(72)
zie: collections(73) zie: collections(74)
zie: collections(75) zie: collections(76)
zie: collections(77) zie: collections(78)
zie: collections(79) zie: collections(80)
zie: collections(81) zie: collections(82)
zie: collections(83) zie: collections(84)
zie: collections(85)

Be Brave



incorporare (22) 2005 potl./o.i.inkt op papier 122x92cm.

“Be Brave”, een hoofdstuk uit “Nobility of Spirit” van Rob Riemen, heeft me diep geraakt. Ik wil daar graag via citaten iets van overbrengen. Een poging tot het raken van de essentie vergt een lang verhaal:

“Socrates,” Aristocles said, “because of my build, my physique, the friend I lost always called me Plato, “the broad-shouldered one.” I left as Aristocles to discover how the world really is. I have returned as Plato to learn what the world should be.”
“Plato, dear friend, come here and let me embrace you. Now do you understand why you first had to abandon your family, your books, and me as well, and join that damned war? That you first had to become familiar with life before you could understand it? If you want to understand life, if you want to find a true answer to the question of what the right way of life is, then before anything else, this must become the vital question of your life, one that burns within like an inextinguishable passion. But as long as it is no more than a dutiful phrase, your existence will be nothing but the uncritical acceptance of the expectations of your family and your community, or else an obidient adjustment to the prevailing mores and customs. But if, now that you have seen so much senselessness, the question of what is really meaningful has become inevitable; if, once you have known pale desolation, you seek true consolation; if you are conscious of having lost what is dearest to you and the question of what still makes life worth living arises in silent despair, and, at the same time, you comprehend how empty the fine words are that priests spew, how hollow all complacency is, how pointless the existence of the mighty so frequently is, how you can be extremely erudite and still completely ignorant; if you know the deep-seated fear of perceiving when you are old that you have wasted your life with all sorts of things that, when all is said and done, are of no importance at all because they have no real value- then, my dear Plato, the question about the meaning of life and the right way to live has become the vital question of your life, and all that remains is the quest for truth. I am no oracle and don’t want to be one, so don’t expect me to tell you what the truth is. But your question is mine, so let us examine it together. Come, let us go. We are not alone in asking that question, and who knows what others might be able to tell us. Besides, what is more enjoyable and instructive than a good conversation?”
***
I don’t believe that a single day has gone by since that unforgettable encounter that we have not been together. If not, I can’t imagine when. How many years since I returned? Five. It seems like fifty- although I am only twenty-eight. I don’t believe, dear friend, that anyone knows you as well as I do. I have come to think like you; you have taught me your method of reasoning; you have convinced me of everything that you believe in. Although I’m here not to miss a single word of what you’re about to tell these people, I already know what you will say. And after this trial I shall once again write everything down, despite your skepticism about my scribbling.
” Something is truly known only when it can no longer be forgotten. Something is truly understood only when it is known inside the soul. Therefore it is better not to write things down, Plato. Books make people lazy, for it gives them no further need to remember, and instead of true knowledge, all you have is book learning.”
***
We examined the meaning of the word “brave” and learned that the essence of true bravery does not lie in heroic conduct toward others but in the courage to dare to be wise oneself, in practice of justice and other virtues, and in unconditional loyalty to the quest for truth”
***
In the state prison of Athens, a month after the death sentence is pronounced, Socrates drains the cup of poison.
***
In the state prison of Rome, in February 1944, Leone Ginzburg is tortured to death by his Nazi executioners.
***
A meaningful life knows no coincidences, but neither is it without choice.
***
“Everywhere, in everything, to always be on the side of freedom, against injustice, on the side of knowledge, against superstition and fanaticism, on the side of people growing to full stature, against reactionary movements- those are our goals.”
In this mission statement Leone Ginzburg recognizes a concise description of the European ideal of civilization. However, it is to a different mentor, Socrates, that he owes the insight that at the heart of all culture lies an attitude toward life, a personal ethics, in which words can be meaningful only if they are converted into actions, in which unconditional loyalty is devoted to a never-ending quest for the only thing that can provide life with meaning: truth. It is this attitude toward life that Socrates called human wisdom and true bravery.
***
Mussolini is overtrown on July 25, 1943. Ginzburg goes to Rome to take up his political activities once more. In September the Nazi’s occupy Italy. He is arrested in November because of his collaboration with a clandestine resistance newspaper. The Italian Fascists turn him over to the Germans. In the state prison of Rome he writes a letter to Natalia, his wife and mother of their three children, that is to be his testament to life. He tells her how he persists in trying to overcome his fears about his own fate and focuses instead on the suffering of his fellow men. He ends his letter with the words: “be brave”. He is referring to Socratic bravery: the courage to be wise, to continue making the distinction between good and evil, to be loyal to the quest for truth. To be brave in the same way is what he himself wishes.
***
Is it a nightmare? Or not? The visitor (a priest) in his cell begins to speak.
“Do you remember me? I think so. Yes it is I. We do know each other. We were colleagues, although you always did your best to ignore me. And why? Because even then I had taken an oath of obedience- was that why you free intellectuals looked down on me? Are you a lesser person when you’re willing to bow to authority?
***
“Why are you allowing them to torture you? Why won’t you ever adapt? You still don’t get it, do you? Don’t you understand that you could happily be with your wife and children instead of lying here, dying in a pool of your own blood on the floor of this icy cell? After waiting all these years, let’s finally have our Socratic conversation, before it is too late?
***
Why this absolute need for freedom and democracy?
“Is anyone who respects the truth going to ask the opinion of the first stray man he meets? What if Columbus or Copernicus had put the discovery of America or the turning of the earth to the vote? Well, any comment? And Plato, our divine Plato, was he not prophetic when he predicted that all democracy would end in tyranny? People cannot handle freedom; it makes their lives too difficult.
***
“What I truly don’t understand is how you possibly think that democracy and your culture can coexist. The masses are not interested, because their heads want no questions and their bellies want to be fed. Politicians are not interested, for their power depends on the stupidity of the masses. And the truly powerful, those who have the money, are not interested, because culture costs money.
***
Doesn’t it amaze you that a Catholic priest like myself is now wearing a swastika? Isn’t the Roman Catholic Church the best institution to teach absolute obedience and the art of adaptation? Would a real priest continue speaking when the Holy Father says “silence!”?
***
“Let’s bring this Socratic-style discussion to a conclusion and say that it cannot have been because of the world that you brought this terrible fate on yourself. Your life, too, should be too valuable for such a hopeless case as our world.”…
“Only one possibility remains. It’s not the world that you’re concerned about, it’s merely yourself. What was it that Socrates said in his defense? “Give attention and thought to truth and understanding of your soul!”. How melodramatic. You really believe that nonsense? I find that hard to accept, and yet it’s the only explanation I can come up with for the life you led and the choices you’ve made.
***
“Well, then, what now? In the first place, the “divine” seems problematic to me when both you and I know that the only god that can conceivably exist is truly omni-impotens. And surely I may assume that you, too, have knowledge of Nietzsche, Darwin, and Freud, who, each in his own way, merely repeats what Callicles so correctly posited”.
The voice grows louder, grimmer.
“Why, then, all this nonsense about a soul and divine truth! I know, I’ll burn in hell if it’s true. But the only hell there is, my friend, is here on earth- a hell from which I’ve managed to escape.”

It is silent. The sound of a slamming door. All goes black before his eyes.
***
Suddenly another image fills his head. An early summer morning.
…He is ready to head for Rome, but his young wife insists that he at least drink his coffee. Shortly thereafter they are outside the door together, in front of the small house where they have spent three of their five married years. A stately blue heron flies by. She embraces him, gives him a kiss. “Be careful,” she says softly. He looks into her eyes, smiles, caresses her short hair, and says: “be brave.” Then everything goes white.

From: Nobility of Spirit, a forgotten ideal, by Rob Riemen.
(chapter four: Be Brave)
Yale University Press. New Haven & London.

“Nobility of Spirit” is te bestellen bij Nexus Instituut

“Nobility of Spirit” was a present from an old friend, zie: atelierbezoek (3)

a present from a friend (3)



Op 14-12-2008 werd
in Museum Beelden aan Zee
in een geesteskind
van Wim Quist dus
temidden van dierbaren
en relaties HET boek gepresenteerd
over 50 jaar werk:

WIM QUIST
De magie van de ratio

Eén van de sprekers, Gerard van Zeijl,
sprak van een oeuvre van
“schier schaamteloze schoonheid”


Het boek kregen we mee,
een geschenk van een vriend.

Wim Quist, de magie van de ratio.
632 pagina’s/ fotografie:
Kim Zwarts/ tekst: Auke van der Woud/
vormgeving: Reynoud Homan/
toelichting: Wim Quist
Pale Pink Publishers,
Maastricht: PPPublishers@xs4all.nl
distributie: Coen Sligting Bookimport, Amsterdam.

Quist Wintermans Architekten

zie: Present from a friend (1) zie: Present from a friend (2)
zie: Present from a friend (3) zie: Present from a friend (4)
zie: Present from a friend (5) zie: Present from a friend (6)
zie: Present from a friend (7) zie: Present from a friend (8)
zie: Present from a friend (9) zie: Present from a friend(10)
zie: present from a friend(11) zie: Present from a friend(12)
zie: Present from a friend(13) zie: Present from a friend(14)
zie: Present from a friend(15) zie: Present from a friend(16)
zie: Present from a friend(17) zie: Present from a friend(18)
zie: Present from a friend(19) zie: Present from a friend(20)
zie: Present from a friend(21) zie: Present from a friend(22)
zie: Present from a friend(23) zie: Present from a friend(24)
zie: Present from a friend(25) zie: Present from a friend(26)
zie: Present from a friend(27) zie: Present from a friend(28)
zie: Present from a friend(29) zie: Present from a friend(30)
zie: Present from a friend(31)