Author: Marjolijn

Trying to melt…

I’m frozen but trying to melt
(Wanda Smans 2001)

Sgelare (detail) o.i.inkt op papier 30x23cm.

will everything frozen eventually melt?

it depends at which scale you are talking about.
if you’re talking about an earthly scale, yes, everything frozen would eventually melt, because the earth’s average temperature is beyond the freezing point of water.
if you’re talking at a cosmological scale, the universe will eventually become very cold, but since water boils even at 0 degrees in a vacuum, it would still melt (although it would be very cold)

zie: The process of thawing zie: Dooiwind zie: splash! zie: Contemplation
zie: zomerse winterwaterval zie: Sgelare
 zie: volte/leegte

Marie Baumgartner (1)

Sinds enkele weken heb ik contact met de achter-achterkleinzoon
van Marie Baumgartner-Koechlin (1831-1897) uit Lörrach bij Bazel.
Marie Baumgartner -de moeder van Adolphe Baumgartner,
de meest veelbelovende leerling van Friedrich Nietzsche
toen hij professor philologie was in Bazel,
was een moederlijke en bemoedigende vriendin voor Nietzsche.
De Nietzsche-biograaf Curt Paul Janz schrijft:
“Het grote geschenk dat Adolphe Baumgartner zijn leermeester
destijds deed was de genegenheid van zijn moeder”.

Marie Baumgartner stelde Nietzsche voor
om zijn werk in het frans te vertalen, daartoe spraken zij
elkaar wekelijks, daarnaast correspondeerden zij.
Het was een wederzijds bevruchtende vriendschap
en daarom het uitgangspunt
voor mijn Seelenbriefe-project en Seelenbriefe-boek.

Nu correspondeer ik met Marie Baumgartners
achter-achterkleinzoon en ontvang ik van hem foto’s
uit het familiealbum, een ontroerende ontwikkeling.
Met zijn toestemming plaats ik hierboven een ‘door Adolphe
getekend portret van zijn moeder Marie aan de piano’,
in 1897 het jaar van haar overlijden.

Recently I got into contact with the great-great-grandson
of Marie Baumgartner-Koechlin (1831-1897)
from Lörrach, near Basel, Switserland.
Marie Baumgartner was the mother of Adolphe Baumgartner,
Nietzsches most talented student when he
was a professor of philology in Basel.
But she was also a motherly and encouraging friend for Nietzsche.
The Nietzsche biographer Curt Paul Janz wrote:
“Adolphe Baumgartner offered his professor
the precious gift of his mother’s affection”.

Marie Baumgartner offered Nietzsche to translate his writings
into french.
In an attempt to indentify with his way of thinking
they met once a week and besides that
they kept up a correspondence.
It was a mutual inspiring intellectual relationship,
which stimulated me to start my “Seelenbriefe-project”
which led to my book “Seelenbriefe”.

And now I’m corresponding with Marie Baumgartners
great-great-grandson, he has even sent me pictures
from their family-album … a touching and moving development.
He has very kindly given me permission to show a pencil-drawing
of Marie-playing-the-piano made by her son Adolphe in 1897,
the year she passed away.

zie: Seelenbriefe
zie: “als Marie”
zie: Young Nietzsche

zie: Marie Baumgartner (4)
zie: Marie Baumgartner (3)
 zie: Marie Baumgartner (2)

zie: Meta von Salis in Sils

collections (6)

tracé (22) 1993 “(negen) reizen gaan verbintenissen
aanmet wat zich in de tijd verscholen houdt”
(Achterberg)
water/o.i.inkt/acryl/potlood op museumkarton 122 x 92cm.
collection Lombard Odier, Amsterdam

parce que/quis non fleret? (7b) 1997
potl./o.i.inkt/gouache/oliepastel/balpen
op museumkarton 122 x 2cm.
collection Museum Gouda
(via Hans Vogels)

De werken in mijn denkbeeldig archief en de collecties waarin zij zijn opgenomen zijn een steun en toeverlaat. Zij die houden van-, zich ontfermen over- en willen leven met mijn werk worden door mij dan ook op handen gedragen. Het blijft een bijzondere gebeurtenis om het werk in de nieuwe omgeving te mogen bekijken en het meestal pas dán als een op zichzelf staand iets te kunnen zien.

milde Luft, Spaziergänge, dunkle Zimmer (23) 1994
olieverf op linnen
120 x 100cm.
Private collection France.

Some of my artworks will always be there in my imaginary archive, they “pop up” in my head every now and then, because they are dear to me.
These are the works that I want to show on my blog in the “collections”-series, as an homage to their owners.
The people who “live with” my drawings, paintings and sculptures are cherished by me, I am and will always be gratefull to them.
It is a precious experience to me when I’m allowed to take my work to its new surroundings myself, only then -it seems to me- I can appreciate it as an independent piece of art.

zie: collections(1)
zie: collections(2)
zie: collections(3)
zie: collections(4)
zie: collections(5)
zie: collections(6)
zie: collections(7)
zie: collections(8)
zie: collections(9)
zie: collections(10)
zie: collections(11)
zie: collections(12)
zie: collections(13)
zie: collections(14)
zie: collections(15)
zie: collections(16)
zie: collections(17)
zie: collections(18)
zie: collections(19)
zie: collections(20)
zie: collections(21)
zie: collections(22)
zie: collections((23)
zie: collections(24)
zie: collections(25)
zie: collections(26)
zie: collections(27)
zie: collections(28)
zie: collections(29)
zie: collections(30)
zie: collections(31)
zie: collections(32)
zie: collections(33)
zie: collections(34)
zie: collections(35)
zie: collections(36)
zie: collections(37)
zie: collections(38)
zie: collections(39)
zie: collections(40)
zie: collections(41)
zie: collections(42)
zie: collections(43)
zie: collections(44)
zie: collections(45)
zie: collections(46)
zie: collections(47)
zie: collections(48)
zie: collections(49)
zie: collections(50)
zie: collections(51)
zie: collections(52)
zie: collections(53)
zie: collections(54)
zie: collections(55)
zie: collections(56)
zie: collections(57)
zie: collections(58)
zie: collections(59)
zie: collections(60)
zie: collections(61)
zie: collections(62) 
zie: collections(63)
zie: collections(64)
zie: collections(65) 
zie: collections(66) 
zie: collections(67) 
zie: collections(68)
zie: collections(69)
zie: collections(70)
zie: collections(71)
zie: collections(72)

The Grass

gras

gras (1) 2008/2009
acryl/nietjes op museumkarton
25 x 57 x 32cm.

Het Gras heeft bijna niets te doen-
Een sfeer van simpel Groen-
alleen wat vlinders uit te broeden
en Bijen te verstrooien-

En dagelijks wiegen op een Lied
gebracht door vleugjes Wind-
en Zonlicht dragen in z’n schoot
en buigen rechts en links-

En Dauw te rijgen, ‘s nachts, als Parels-
en dan zich op te tooien-
Een hertogin is nog te min
voor zulk een ceremonie-

En als het sterft-zich nog te spreiden
in goddelijke Geuren-
als Kleine kruiden, droog gelegd-
of Nardus, die verdwijnt-

Dan-in een Vorstelijke schuur-
zijn Dagen te verdromen,
Het Gras heeft bijna niets te doen
Ik wilde dat ik Hooi was-

Emily Dickinson
(vertaling: Louise van Santen)

gras(2)

gras (1) 2008/2009
acryl/nietjes op museumkarton
25 x 57 x 32cm.

The Grass so little has to do-
A Sphere of simple Green-
With only Butterflies to brood
And Bees to entertain-

And stir all day to pretty Tunes
The Breezes fetch along-
And hold the Sunshine in its lap
And bow to everything-

And thread the Dews, all night, like Pearls-
And make itself so fine
A Duchess were too common
For such a noticing-

And even when it dies -to pass
In Odors so divine-
Like Lowly spices, lain to sleep-
or Spikenards, perishing-

And then, in Sovereign Barns to dwell-
And dream the Days away,
The Grass so little has to do
I wish I were a Hay-

Emily Dickinson.

zie: snijden
zie: tegenlicht
zie: gaandeweg
zie: oogst
zie: Ode
zie: ontvanger onbekend

Atelierbezoek (6)

Het hoeft niet altijd langdurig of diepgravend te zijn.
De regelmatige bezoeker van mijn atelier kent de weg,
herkent de beweegredenen.
De liefde voor het werk staat voorop bij de verzamelaar.
Het volgen van de zoektochten en dwaalwegen
kan het inzicht in die liefde vergroten.
Van tijd tot tijd wandelt Ron Klein Breteler mijn atelier binnen,
hij kocht belangrijke werken voor zijn collectie
dus hij houdt van mijn werk.
Een blik in de rondte, een peiling van de stemming
in mijn atelier en mijn plaats temidden van
wat zichtbaar is van het proces, stemt hem mild.
Hij bemoedigt en dat is hard nodig.
Tijdens een atelierbezoek laat je -als het goed is-
je dekking zakken.
Dan past geen toetsing aan welke maatstaf dan ook,
geen vergelijkingen met ándermans virtuositeit op dit vlak…
enkel bemoediging past dan en -als het goed is-
bewerkstelligt dat een korte stilte in het voortgestuwd worden.

Via campagnano(136) 2004
potlood/o.i. inkt/nietjes op museumkarton
184 x 122 x 20 cm
collectie: Ron Klein Breteler, Schiedam

zie: atelierbezoek(1) zie: atelierbezoek(2)
zie: atelierbezoek(3) zie: atelierbezoek(4)
zie: atelierbezoek(5) zie: atelierbezoek(6)
zie: atelierbezoek(7) zie: atelierbezoek(8)
zie: atelierbezoek(9) zie: atelierbezoek(10)
zie: atelierbezoek(11) zie: atelierbezoek(12)
zie: atelierbezoek(13) zie: atelierbezoek(14)
zie: atelierbezoek(15) zie: atelierbezoek(16)
zie: atelierbezoek(17) zie: atelierbezoek(18)
zie: atelierbezoek(19) zie: atelierbezoek(20)
zie: atelierbezoek(21) zie: atelierbezoek(22)
zie: atelierbezoek(23) zie: atelierbezoek(24)
zie: atelierbezoek(25) zie: atelierbezoek(26)
zie: atelierbezoek(27) zie: atelierbezoek(28)
zie: atelierbezoek(29) zie: atelierbezoek(30)
zie: atelierbezoek(31)