VOLG DE VELE KUNST-STANDPUNTEN EN KUNST-INZICHTEN
VIA BLOGS:
zie: Altijd Vandaag
schrijven over kunst …
zie: Mister Motley,
magazine about art and everyday life
zie: LOST PAINTERS,
een webmagazine over de posities
en ideeën in de hedendaagse beeldende kunst
zie: Nothing But Good,
blogspot
zie: TRENDBEHEER,
artlog
“Kunstkritiek, ik schreef het al vaker, is geen statisch fenomeen.
Ze volgt de modes en mores in het maatschappelijke debat en in mindere mate die in de nieuwste kunst. Ik zeg in mindere mate omdat het moeilijk is artistiek werk te beoordelen terwijl je het geboren ziet worden. Zomaar een willekeurig, zopas ontstaan kunstwerk tegenkomen is als een vreemdeling op straat tegen het lijf lopen. Je hebt geen idee om wie het gaat, wat iemands verleden is, waar zijn of haar talenten liggen en wat hij of zij met zo’n botsing teweeg wil brengen.
Dit zijn de momenten die je bescheiden maken wanneer je de moed hebt jezelf kunstcriticus te noemen. Je loopt niet helemaal zonder bagage rond. Je hebt iets gestudeerd en je hebt jezelf een zeker air aangemeten dat vooruitloopt op een zekere positie die je weer zult ontlenen aan het gegeven dat een enkeling je prijst, sommigen je haten en velen het over je hebben. De prijzers en de haters zijn kunstenaars die zo gelukkig of ongelukkig waren dat ze jouw aandacht hebben getrokken. Je beseft best dat je zonder hen niemand was. Jouw bekendheid eet mee van de hunne, je leidt een parasitair bestaan. Toch is dat geen reden om aardig voor ze te zijn. Zij zijn immers met weinig, ze treden liever naar buiten met beelden dan met woorden en doordat niemand hen begrijpt zijn ze kwetsbaar. Ze zijn een gemakkelijke prooi.
Het grote publiek, met wie je je status van buitenstaander deelt en wiens woordvoerder je je waant, ziet die kwetsbaarheid aan voor arrogantie en vindt het niet onterecht dat iemand daar eens goed mee afrekent. Dit zijn de momenten waarop de keuze zich aandient tussen bescheiden en anoniem blijven, of uit de schaduw treden en je tanden laten zien.
De moraal of het eten. Wat zal het worden?”
Rob Smolders
‘altijd vandaag’
uit: Kate in de tent
“Onze ultieme dankbaarheid jegens de kunst” (detail)
Friedrich Nietzsche
De vrolijke wetenschap
Vertaald door Hans Driessen
Gedichten vertaald door Ard Posthuma
Met een nawoord van Paul van Tongeren
Bestellen bij: Uitgeverij Vantilt Nijmegen 2018
