De vriendschap met de wilg,
geworteld in de Eschpolder,
sterkt de schrijver
die zich verlaat
op de gedaantewisselingen
van de wilgentakken,
van pril naar zwaar
naar kaal en zwiepend.
Lees de tekst over de wilg
van Arjen van Veelen: HIER
Arjen van Veelen in NRC
van 14 & 15 december 2024
illustratie Roos in ‘t Veld
“Op zomeravonden was de wilg het mooist,
als zon de kloven in de schors roodgloeiend oppookte”
Arjen van Veelen schrijft schilderend in NRC:
“In de anderhalf jaar dat ik deze werkplek had,
had ik bijna dagelijks een foto gemaakt
van het landschap:
steeds de wilg met daarachter
de oude boerderij,
het rode bankje, de diepe oude polder,
de rivierdijk met daar achter een glimp
van de strakke skyline.”
Lees de hele tekst HIER
“De zwierige handtekening van de riviergod”
schreef Arjen van Veelen
over de Eschpolder
in 2023 voor De correspondent
Over zijn boek ‘Rotterdam’:
“Met Rotterdam schreef Arjen van Veelen
een oproep tot onbeschaamde solidariteit (…)
een ode aan de ingewikkeldheid, weerbarstigheid
en inefficiëntie van het leven.”
zie: Eschpolder (1)
zie: na-gaan (Eschpolder) (6)