Villetta di Negro, Genova, January 2008
(Marjolijn tracing Nietzsche)
On the road, near Genova, January 2008
“Nietzsches zweiter Genueser Winter 1881/82
stand ganz im Zeichen
des wunderbarsten JANUARS, den er je erlebte;
die seit “Menschliches, Allzumenschliches”
gesuchte “Philosophie des Vormittags”,
die “Fröhliche Wissenschaft” ist ein Geschenk dieses Monats.”
….; erst nach vier Wochen und mindestens drei Wohnungswechseln
fand er ganz in der Nähe der vorjährigen die richtige Unterkunft
in der Salita delle Battistine, wiederum eine ruhige,
steile Strasse über der Stadt,
die von nun an seine Genueser Adresse blieb.
Gegenüber lag der Park der Villetta di Negro,
von Stendhal “eine der malerischsten Stellen Italiens” genannt,
“mit mächtigem waldartigen Grün (auch im Winter) Wasserfällen,
wilden Thieren und Vögeln und herrlichen Fernblicken
auf Meer und Gebirge”.
Uit: Peter Villwock
Nietzsche. Süden
Abbild (3) 113-delig 2008 o.i.inkt/nietjes
op museumkarton 300x250x18cm.
(Denkbeeldige wandeling door Villetta di Negro, Genova)
zie:
Jenseits des Nordens (1)
Jenseits des Nordens (2)
Jenseits des Nordens (3)
“Pas in SANCTUS JANUARIUS, wanneer hij in Genua woont,
lijkt Nietzsche er in te slagen een positieve vorm van vrijdenkerij
te ontwikkelen in de vorm van een PRAKTIJK van vrijheid.
Dat neemt niet weg dat Nietzsche voortborduurt
op eerder geschetste contouren.”
Uit: Martine Prange
Lof de Méditerranée,
Nietzsches vrolijke wetenschap tussen noord en zuid.
“De overgang van het eerdere ochtendgloren in narrendom en vrolijkheid lijkt ermee samen te hangen dat hij zich werkelijk beter begint te voelen. Ook geeft de nieuwe gedachte waarmee hij ondertussen aan het vierde deel werkt Nietzsche moed. Dit deel, getiteld SANCTUS JANUARIUS, houdt een heiliging in van de januarimaand. Hier krijgt het begrip ‘vrolijke wetenschap’ z’n eerste invulling, waarvoor de voorafgaande uitlopers van Morgenrood de basis legden. Nietzsche zelf ziet Sanctus Januarius als kern van z’n Vrolijke wetenschap. Dat blijkt uit tal van brieven die hij aan vrienden stuurt om achter hun mening te komen als het boek eenmaal af is. Herhaaldelijk vraagt hij dan om welwillendheid in verband met het persoonlijke, en daarmee komische, karakter van De vrolijke wetenschap:
Eindelijk leef ik zoals ik denk, maar ben ik er in Sanctus Januarius ook in geslaagd om het uit te drukken?
‘Valt Sanctus Januarius wel te begrijpen?’
‘Als je Sanctus Januarius gelezen hebt, zul je gemerkt hebben dat ik een keerkring overschreden ben’.
Uit:
Niels Helsloot: Vrolijke Wetenschap,
Nietzsche als vriend.
“Der du mit dem Flammenspeere
Meiner Seele Eis zertheilt,
Dass sie brausend nun zum Meere
Ihrer höchsten Hoffnung eilt:
Heller stets und stets gesunder,
Frei im liebevollsten Muss: –
Also preist sie deine Wunder,
Schönster Januarius!
(Friedrich Nietzsche, Genua in Januar 1882.
Fröhlichen Wissenschaft)
zie: Epiloog
zie: Genova on my mind
zie: The process of thawing
