Eidechse/Lizard/Hagedis

Returning to the level of the word itself, we return to the question of the skittering, glitteringly divine lizard: Nietzsche’s Eidechse, a metaphor for his insights, for lapidary, illuminated insights, fleeting insights.
…
The functioning of thought itself for the thinking, knowing subject, capable of as much reflection as observation, capable of writing, indeed, as an art.
zie: Ins Freie

“Ik denk zo vaak aan je en met name als ik na het middaguur, bijna dagelijks, op mijn afgezonderde rots aan zee zit of lig, als een hagedis in de zon uitrust en in mijn gedachten op zoek ga naar geestelijke avonturen”
(Nietzsche aan Franz Overbeck, 8 jan. 1881).
zie: Genua-citaten
zie: nagelaten fragmenten

A Nietzschean bestiary: becoming animal beyond docile and brutal
by: Christa Davis  & Ralph R. Acampora

zie: Sgelare
zie: zee/sea
zie: Hagedissen (lacertilia)

…en dat ik er nu niet meer genoeg van kan krijgen naar de oppervlakte van deze zee, naar deze bonte, tere, huiverende zee-huid te kijken: nooit tevoren heeft er een dergelijke bescheidenheid van wellust bestaan.
( Friedrich Nietzsche: De vrolijke wetenschap)

zie: Dooiwind
zie: Salita delle Battistine 8
zie: Genova on my mind…
zie: Nachgelassene Fragmente
zie: New!/Nieuw!