Le vallon / De vallei / The valley:
laagte tussen bergen of heuvels
“in de vallei bleef het onweer hangen”
(woordenboek)

roestvrij stalen nietjes op museumkarton 23 x 46 x 24 cm
Ineens dacht ik dat ik je wilde vertellen van ‘le vallon’, de vallei.
Een stuk grond in het Zuiden, dat sterk afloopt naar beneden,
met restanten van trap-achtige terrassen.
Lang geleden zou het een olijvengaard geweest kunnen zijn.
Het staat er vol met pijnbomen, al zijn ze oud, te hoog,
gedeeltelijk geknakt en omgevallen.
Er groeit rozemarijn, thijm en wilde asperge.
Er staat een dode kersenboom en er zijn laurierstruiken.
Het is er gevaarlijk steil, oude stenen zijn los geraakt,
muurtjes brokkelen af,
je voet kan achter kruipende planten blijven haken,
of uitglijden op vettig leem.
In le vallon moet je altijd op je hoede zijn.

roestvrij stalen nietjes op museumkarton 23 x 46 x 24 cm
zie: Le vallon (8)
zie: Le vallon (7)
zie: Le vallon (6)
zie: Le vallon (5)
zie: Le vallon (4)
zie: Le vallon (3)
zie: Le vallon (2)
zie: Performance (1)
zie: Performance (4)
zie: Domaine indéfinissable (1)
Valleien ademen naar hagedissenaard.
Cypressen slaan als vlammen
uit de grond.
De wind blaast resten
van een handschrift op: vlinders
als verluchte initialen.
Een weg deint op de verten mee.
Als vrucht rijpt uit de berg
een muur.
Weerloos in het wettend licht
scherpt zich de burcht
van Montségur.
Paul Hermans
uit de bundel ‘ademnis’.
Wim toch weer, DANK JE WEL!